Wstęp: Test swoistej prowokacji wziewnej – metoda referencyjna w diagnostyce alergii zawodowej – u niektórych chorych nie może być przeprowadzony z powodu przeciwwskazań zdrowotnych. Ponieważ ustalenie rzeczywistej przydatności innych testów jest niezwykle ważne, podjęto badanie, którego celem było określenie trafności i przydatności diagnostycznej dostępnych komercyjnie odczynników do oznaczania alergenowo swoistych przeciwciał immunoglobuliny E (asIgE) w surowicy w diagnostyce IgE-zależnej alergii dróg oddechowych na najczęstsze alergeny pochodzenia roślinnego. Materiał i metody: Badaniem objęto grupę 141 pacjentów – 110 piekarzy i 31 rolników – z podejrzeniem zawodowej alergii dróg oddechowych. U wszystkich badanych oznaczono asIgE dla alergenów zawodowych w surowicy odczynnikami firm Phadia i Allergopharma: u piekarzy dla mieszaniny mąk i α-amylazy, u rolników dla alergenów naskórka krowy, naskórka świni i mieszaniny piór. Metodę referencyjną do oceny powyższych testów diagnostycznych stanowił wykonany u wszystkich badanych test swoistej prowokacji wziewnej z alergenami z miejsca pracy. Wyniki: Najwyższą czułością charakteryzowały się oznaczenia asIgE dla alergenów mąk (Phadia – 95,6% i Allergopharma – 88,3%), przy stosunkowo niskiej swoistości (Phadia – 47,8% i Allergopharma – 25%). Rozbieżności między wynikami uzyskanymi przy użyciu zestawów Phadia vs Allergopharma dotyczyły oznaczeń asIgE zarówno dla pojedynczych alergenów (k87, e4, e83), jak i mieszanin alergenów (fx901, fx20, ex71). Wnioski: Oznaczanie asIgE w surowicy nie charakteryzuje się wystarczającą czułością, swoistością i wartością predykcyjną, żeby zastąpić test swoistej prowokacji wziewnej w diagnostyce zawodowej alergii dróg oddechowych. Med. Pr. 2017;68(1):31–43