Wstęp: W celu poprawy poziomu bezpieczeństwa pracy w rolnictwie konieczne są gromadzenie i analiza danych dotyczących liczby osób w stanie nietrzeźwości, które ulegają śmiertelnym wypadkom, poziomu alkoholu w ich organizmie, okoliczności śmierci i czasu między konsumpcją alkoholu a zgonem. Materiał i metody: Przeprowadzono retrospektywną analizę wyników 18 935 sądowo-lekarskich sekcji zwłok i raportów toksykologicznych wykonanych w Katedrze Medycyny Sądowej na Uniwersytecie Medycznym we Wrocławiu w latach 1991–2014. Protokół badania obejmował okoliczności, czas i przyczynę zgonu, obrażenia, wynik badania ilościowego na zawartość alkoholu, płeć i wiek badanych. Wyniki: Stwierdzono 98 wypadków śmiertelnych przy pracy w rolnictwie. Pod wpływem alkoholu było 41,8% (N = 41) ofiar wypadków, w tym 95,1% (N = 39) mężczyzn w wieku 19–70 lat i 4,9% (N = 2) kobiet w wieku 37–65 lat. W przypadku 8 osób stężenie alkoholu we krwi wynosiło 0,5–1,5‰, u 15 osób – 1,5–2,5‰, a u 18 osób – powyżej 2,5‰. U 21 ofiar wypadków poziom alkoholu oznaczono w materiale alternatywnym i ustalono, że 76% (N = 16) z nich znajdowało się w fazie eliminacji alkoholu z organizmu, a 19% (N = 4) w fazie wchłaniania. Najczęstszymi okolicznościami śmierci były wypadki drogowe, utonięcia i urazy związane z pochwyceniem lub uderzeniem przez poruszające się elementy maszyn rolniczych. Wnioski: Spożycie alkoholu jest istotnym czynnikiem ryzyka śmiertelnych wypadków w rolnictwie. W celu ustalenia czasu konsumpcji alkoholu przez ofiary wypadków należy oznaczać u nich stężenie alkoholu we krwi i w moczu lub szklistce. Poprawa bezpieczeństwa w miejscu pracy wymaga monitorowania trzeźwości pracowników zarówno przed rozpoczęciem pracy, jak i w jej trakcie. Med. Pr. 2017;68(1):23–30