Alkohol jest w krajach rozwiniętych jednym z głównych czynników behawioralnych utraty zdrowia i życia. Jego nadużywanie ma poważne skutki społeczne i ekonomiczne: przyczynia się do większej liczby wypadków w pracy, kolizji drogowych oraz nieobecności w zakładach pracy. Rozpoznawanie i leczenie alkoholizmu jest bardzo trudne, dlatego wykorzystanie obiektywnych wskaźników biochemicznych nadużywania alkoholu etylowego może przyczynić się do wcześniejszego rozpoznawania, skuteczniejszego leczenia i wiarygodnego monitorowania okresu abstynencji. Celem pracy jest przedstawienie dostępnych w Polsce czułych i swoistych wskaźników szkodliwego spożywania alkoholu ze szczególnym uwzględnieniem możliwości ich praktycznego wykorzystania. Takie testy mogą znaleźć zastosowanie m.in. w programach odzyskiwania prawa jazdy przez kierowców zatrzymanych z powodu jazdy pod wpływem alkoholu, wczesnego wykrywania osób nadużywających alkoholu wśród pracowników podczas rutynowych badań w zakładach pracy, do monitorowania abstynencji w trakcie leczenia odwykowego, przed planowanymi zabiegami przeszczepiania narządów, do wykrywania szkodliwego spożywania alkoholu wśród kobiet ciężarnych i w sekcjach sądowo-lekarskich. Niezbędna jest standaryzacja metod oznaczania wskaźników w materiale biologicznym, a istotnym problemem we właściwej interpretacji wyników mogą być choroby współistniejące. Mimo tych ograniczeń obiektywne wskaźniki biochemiczne nadużywania alkoholu etylowego mogą być pomocne w opiece nad pacjentami. Szczególną rolę mogą pełnić w diagnostyce w medycynie pracy, przyczyniając się do wzrostu bezpieczeństwa na drogach publicznych oraz bezpieczeństwa pracowników w zakładach pracy. Med. Pr. 2021;72(2):173–184