PRACA ORYGINALNA
Wpływ mokrego środowiska pracy na wybrane parametry bariery naskórkowej (TEWL i zawartość wody w naskórku) oraz lepkosprężystość skóry u pielęgniarek
Więcej
Ukryj
1
Instytut Medycyny Pracy im. prof. J. Nofera / Nofer Institute of Occupational Medicine, Łódź, Poland
(Klinika Alergologii i Zdrowia Środowiskowego, Pracownia Dermatologii / Department of Allergology and Environmental Health, Dermatology Unit)
2
Instytut Medycyny Pracy im. prof. J. Nofera / Nofer Institute of Occupational Medicine, Łódź, Poland
(Klinika Alergologii i Zdrowia Środowiskowego / Department of Allergology and Environmental Health)
Autor do korespondencji
Dorota Chomiczewska-Skóra
Instytut Medycyny Pracy im. prof. J. Nofera, Klinika Alergologii i Zdrowia Środowiskowego, Pracownia Dermatologii,
ul. św. Teresy 8, 91-348 Łódź
Med Pr Work Health Saf. 2014;65(5):609-19
SŁOWA KLUCZOWE
STRESZCZENIE
Wstęp: Pielęgniarki narażone są na rozwój wyprysku rąk z powodu zawodowej ekspozycji na różne czynniki drażniące, w tym mokre
środowisko pracy. Celem badania była ocena wpływu mokrego środowiska pracy na wybrane parametry bariery naskórkowej – przeznaskórkową
utratę wody (transepidemal water loss – TEWL) i zawartość wody w naskórku – oraz lepkosprężystość skóry u pielęgniarek.
Materiał i metody: W badaniu wzięło udział 90 pielęgniarek zatrudnionych na oddziałach szpitalnych. Pomiary zostały przeprowadzone
w obrębie powierzchni grzbietowej ręki dominującej, przy użyciu urządzenia Cutometer MPA 580, wyposażonego w sondy Tewameter
TM 300 i Corneometer CM 825 (prod. Courage&Khazaka, Niemcy). Wszystkie badania odbyły się na terenie szpitali. Podobne
badania przeprowadzono w grupie porównawczej osób nienarażonych na czynniki drażniące. Wyniki: W badanej grupie pielęgniarek
średnia wartość TEWL wynosiła 15,5 g/godz./m2 i była wyższa niż w grupie porównawczej (12,99 g/godz./m2). Po odrzuceniu skrajnych
wyników różnica między grupami okazała się istotna statystycznie (p < 0,05). Średnia zawartość wody w naskórku była niższa w grupie
pielęgniarek (37,915) w zestawieniu z grupą porównawczą (40,05), jednak nie była to różnica znacząca statystycznie. Również wyniki
pomiaru lepkosprężystości wskazywały na brak istotnych różnic między badanymi grupami. Wykazano słabą zależność parametrów
lepkosprężystości od wieku badanych. Wnioski: Wyniki przeprowadzonej instrumentalnej oceny cech biofizycznych skóry wskazują,
że praca w mokrym środowisku w umiarkowanym stopniu wywiera negatywny wpływ na stan skóry. Wyższy w porównaniu z grupą
porównawczą wskaźnik TEWL i niższa zawartość wody w naskórku u pracowników narażonych na czynniki drażniące odzwierciedla
niekorzystne oddziaływanie tych czynników na funkcjonowanie bariery naskórkowej. Med. Pr. 2014;65(5):609–619