PRACA ORYGINALNA
Rola satysfakcji z pracy w relacji między dopasowaniem człowieka do organizacji w zakresie strategii realizacji celów a zdrowiem psychicznym
Więcej
Ukryj
1
Szkoła Wyższa Psychologii Społecznej / University of Social Sciences and Humanities, Sopot, Poland
(Wydział Zamiejscowy w Sopocie / Faculty in Sopot)
Autor do korespondencji
Marta Roczniewska
Szkoła Wyższa Psychologii Społecznej,
Wydział Zamiejscowy w Sopocie, ul. Polna 16/20, 81-745 Sopot
Med Pr Work Health Saf. 2014;65(5):621-31
SŁOWA KLUCZOWE
STRESZCZENIE
Wstęp: Dopasowanie człowieka do organizacji stanowi predyktor satysfakcji z pracy, natomiast niedopasowanie jest potencjalnym
stresorem. Problem badawczy dotyczył określenia związku między poziomem dopasowania człowieka do organizacji w zakresie
strategii realizacji celów a zdrowiem psychicznym. Założono, że mediatorem tego związku jest satysfakcja z pracy. Materiał
i metody: W badaniu wzięło udział 169 pracujących osób. Z wykorzystaniem kwestionariuszy sprawdzano osobowościowe i organizacyjne
nastawienie regulacyjne oraz satysfakcję z pracy badanych. Wskaźniki zdrowia psychicznego zmierzono Kwestionariuszem
Ogólnego Stanu Zdrowia (General Health Questionnaire – GHQ-28). Zależność zbadano przy pomocy analizy mediacyjnej
w modelu regresji. Wyniki: Zgodnie z hipotezami zaobserwowano, że satysfakcja z pracy pośredniczy w związku między
niedopasowaniem człowieka do organizacji w zakresie strategii realizacji celów a zdrowiem psychicznym (liczbą symptomów
fizycznych, symptomów depresji, niepokoju i bezsenności oraz zaburzeń funkcjonowania). Wnioski: Wyniki badania wskazują
na ważną rolę dopasowania do organizacji w zakresie sposobu realizowania celów. Wpływa ono nie tylko na satysfakcję z pracy,
ale może również wiązać się ze zdrowiem psychicznym. Przeprowadzone badania potwierdzają zasadność formułowania celów
zawodowych i strategii ich realizacji w sposób bardziej indywidualny i dostosowany do preferencji pracowników. Przy interpretacji
wyników należy zachować ostrożność ze względu na nielosowo dobraną próbę badanych. Med. Pr. 2014;65(5):621–631