Wstęp: Ryzyko zdrowotne związane z nadmiernym narażeniem na promieniowanie słoneczne (solar radiation – SR) jest dobrze znane. Słońce stanowi główne źródło promieniowania optycznego wszystkich zakresów częstotliwości, które obejmuje część widma elektromagnetycznego w zakresie od 100 nm do 1 mm, w tym podczerwień (infrared – IR), ultrafiolet (ultraviolet – UV) i promieniowanie widzialne. Według najnowszych badań osoby pracujące na wolnym powietrzu mogą być znacznie narażone na promieniowanie słoneczne, ale w niewielu badaniach odtworzono szczegółową historię indywidualnej ekspozycji. Materiał i metody: W artykule zaproponowano nową metodę oceny skumulowanego narażenia na SR podczas pracy i w czasie wolnym, uwzględniającą dane subiektywne i obiektywne. Pierwsze z nich są zbierane w wywiadzie, drugie można uzyskać z baz internetowych dla regionów geograficznych i poprzez indywidualne pomiary narażenia. Dane są łączone za pomocą algorytmu matematycznego w celu uzyskania wartości indywidualnego całkowitego narażenia na SR badanych osób w trakcie ich całego życia. Wyniki: Kwestionariusz przetestowano wśród 58 ochotników. Dane dotyczące narażenia na SR w 3 różnych miejscach we Włoszech w 2012 r. uzyskano z internetowych baz danych. Pomiar indywidualnego narażenia na SR u 6 rybaków wykonano elektronicznym dozymetrem UV. Opracowano również matematyczny algorytm scalania danych subiektywnych i obiektywnych. Wnioski: Proponowana metoda może być stosowana w badaniach epidemiologicznych do określenia zależności między efektami biologicznymi a narażeniem na promieniowanie słoneczne oraz do oceny roli czynników osobniczych i środowiskowych, które mogą zwiększać lub zmniejszać narażenie na promieniowanie słoneczne. Med. Pr. 2016;67(5):577–587