Wstęp: Celem pracy było zbadanie kierunkowości słyszenia dźwiękowego sygnału bezpieczeństwa emitowanego przez suwnicę z zastosowaniem nauszników przeciwhałasowych pasywnych i nauszników z włączonym elektronicznym układem regulowanego tłumienia oraz bez ich użycia w warunkach akustycznych odpowiadających środowisku pracy. Materiał i metody: Przeprowadzono pomiary parametrów i rejestrację dźwiękowego sygnału bezpieczeństwa emitowanego przez suwnicę i hałasu tła w potencjalnym miejscu przebywania pracowników w hali produkcyjnej. Nagrany sygnał odtwarzano na stanowisku badawczym z użyciem dużej liczby głośników, z których 8 było umieszczonych powyżej głowy badanego. Kierunek odtwarzania sygnału wybierano losowo. Badani wskazywali kierunek, z którego według nich wyemitowano dźwiękowy sygnał bezpieczeństwa. Wyniki: Kiedy sygnał suwnicy nie był maskowany hałasem tła, odsetek poprawnie rozpoznanego kierunku nadejścia sygnału przez badanych wynosił 75,8%. Natomiast hałas tła obniżał odsetek poprawnych odpowiedzi do 66,6%. Przyczyną najgorszych wyników (44,5%) było stosowanie nauszników przeciwhałasowych pasywnych. Poprawa (57,3%) następuje w przypadku stosowania nauszników przeciwhałasowych z regulowanym tłumieniem. Wnioski: Kiedy istotne jest rozpoznawanie kierunku, z którego dochodzi dźwiękowy sygnał bezpieczeństwa wytwarzany przez sygnalizator suwnicy, korzystniejsze jest stosowanie nauszników przeciwhałasowych z regulowanym tłumieniem niż nauszników pasywnych. Badani prawie zawsze bezbłędnie lokalizowali sygnał dochodzący z lewej lub prawej strony, natomiast poprawne rozpoznanie, czy sygnał dochodzi z przodu, czy z tyłu, nie zawsze było możliwe. Med. Pr. 2016;67(5):589–597