Wstęp: Celem pracy była ocena narażenia na hałas i ryzyka uszkodzenia słuchu spowodowanego hałasem wśród użytkowników słuchawkowych zestawów komunikacyjnych lub słuchawek. Materiał i metody: W grupie 74 pracowników (wiek: 31,8±7,3 roku), w tym personelu lotnictwa wojskowego (N = 12), transkrybentów (N = 18) i telemarketerów (N = 44), przeprowadzono pomiary hałasu i badania kwestionariuszowe. Poziomy dźwięku emitowanego przez słuchawkowe zestawy komunikacyjne (lub słuchawki) zmierzono z zastosowaniem techniki microphone in the real ear (MIRE) i techniki sztucznego ucha, odpowiednio, według norm PN-EN ISO 11904-1:2008 i CSA Z107.56-13. Ryzyko uszkodzenia słuchu wywołanego hałasem oszacowano zgodnie z wytycznymi normy PN-ISO 1999:2000. Wyniki: Mierzone pod słuchawkami i słuchawkowymi zestawami komunikacyjnymi z zastosowaniem technik MIRE i sztucznego ucha wartości równoważnego poziomu dźwięku A (odpowiadającego warunkom pola rozproszonego) wynosiły, odpowiednio, 67–86 dB (10–90 percentyl) i 68–89 dB (10–90 percentyl). Badani pracownicy używali tych urządzeń średnio przez 1,5–8 godz. dziennie (10–90 percentyl). Ekspozycja na takie poziomy dźwięku przez 40 lat pracy wiąże się z ryzykiem uszkodzenia słuchu (średni próg słuchu dla częstotliwości 2, 3 i 4 kHz > 25 dB) sięgającym 10–12% (technika MIRE) lub 19–22% (technika sztucznego ucha). Wartości indywidualnego dziennego poziomu ekspozycji na hałas w badanej grupie wynosiły 71–85 dB (10–90 percentyl). Część pracowników skarżyła się na problemy z rozumieniem mowy w hałaśliwym otoczeniu (28,4%) i słyszeniem szeptu (16,2%) oraz zauważyła przejściowe skutki słuchowe po pracy z zastosowaniem słuchawkowych zestawów komunikacyjnych lub słuchawek (16,2–25,7%). Wnioski: Wskazane jest objęcie użytkowników słuchawkowych zestawów komunikacyjnych i słuchawek programem ochrony słuchu oraz kontynuowanie badań wśród pracowników innych branż. Med. Pr. 2019;70(1):27–52