Wstęp: W artykule analizowano związek kryzysu wartości oraz strategii pracy emocjonalnej z wypaleniem zawodowym w grupie świeckich nauczycieli religii. Analizowano też rolę pracy emocjonalnej jako mediatora związku między kryzysem wartości a wypaleniem. W badaniach uwzględniono trzy strategie pracy emocjonalnej: pracę powierzchowną, głęboką i okazywanie emocji naturalnie odczuwanych. Materiał i metody: Badaniami objęto 169 świeckich nauczycieli religii (24% – mężczyźni, 76% – kobiety). W badaniach zastosowano opracowany przez Olesia Kwestionariusz do Badania Kryzysu w Wartościowaniu, Kwestionariusz Wypalenia Zawodowego Maslach (Maslach Burnout Inventory) oraz Skalę Pracy Emocjonalnej (the Emotional Labor Scale) opracowaną przez Diefendorffa, Croyle i Gosserand. Wyniki: Kryzys wartości jest istotnym czynnikiem wypalenia zawodowego w grupie świeckich nauczycieli religii. Praca powierzchowna i okazywanie emocji naturalnie odczuwanych mediują związek kryzysu w wartościowaniu z wyczerpaniem emocjonalnym, depersonalizacją, a także z poczuciem braku osiągnięć – praca powierzchowna zwiększa wypalenie zawodowe, natomiast redukuje je okazywanie emocji naturalnie odczuwanych. Nie potwierdzono związku pracy głębokiej z wypaleniem zawodowym. Wnioski: Zasadne jest poszukiwanie czynników sprzyjających okazywaniu w pracy emocji naturalnie odczuwanych, a także tych redukujących pracę powierzchowną. Med. Pr. 2015;66(5):687–700