Wstęp: Praca emocjonalna (emotional labour − EL) jest kompetencją równoważącą zaangażowanie w pracę (work engagement – WE) i autentyczność w relacji z pacjentem z ograniczeniami zasobów psychofizycznych człowieka. Zasadniczym celem badania było poznanie wzajemnych związków występujących między EL, poziomem WE i nasileniem zespołu wypalenia zawodowego (occupational burnout syndrome – OBS) w grupie polskich pielęgniarek. W artykule przedstawiono wyniki badań mających na celu sprawdzenie sposobu, w jaki ukrywanie uczuć (hiding feelings – HF) i głębokie przetwarzanie emocji w kontakcie z pacjentem moderują relację między WE a poziomem OBS. Materiał i metody: Przeprowadzono korelacyjne badanie przekrojowe z wykorzystaniem metod pomiaru ilościowego. Uczestnicy wypełnili 3 wystandaryzowane kwestionariusze (polskojęzyczne wersje): Kwestionariusz wypalenia zawodowego Link (Link Burnout Questionnaire), Skalę płytkiej i głębokiej pracy emocjonalnej (Deep Acting and Surface Acting Scale) oraz Praca i samopoczucie (Utrecht Work Engagement Scale). Grupę badaną dobrano losowo w jednym ze szpitali specjalistycznych w Krakowie. Saturację danych zakończono po uzyskaniu 100 zestawów poprawnie wypełnionych kwestionariuszy. W badaniu wzięło udział 100 pielęgniarek (wiek: M±SD = 36,91±10,12 roku, staż pracy: M±SD = 14,77±10,89 roku). Do analizy wykorzystano oprogramowanie IBM SPSS Statistics 24 z makrem PROCESS v. 3.1 Hayesa. Wyniki: W badaniu stwierdzono występowanie ujemnej relacji między WE a OBS oraz dodatniej między HF a OBS. Wraz ze spadkiem poziomu WE rosło znaczenie HF dla rozwoju objawów OBS. Jeśli niskie WE zbiegało się z częstym stosowaniem strategii HF, to ryzyko wypalenia było wyższe. Wnioski: Zaangażowanie w pracę jest konstruktem odrębnym i ujemnie powiązanym z OBS. Wysoki poziom identyfikacji i zaangażowania w pracę może chronić przed ryzykiem wczesnego wypalania się osoby, które często ukrywają swoje emocje w miejscu pracy. Praca emocjonalna może prowadzić do różnorakich negatywnych konsekwencji, a zarazem być zasobem osobowym pracownika medycznego. Med. Pr. 2019;70(6):711–722