Wstęp: Celem badań była adaptacja polskiej wersji Kwestionariusza indywidualnej wydajności w pracy (Individual Work Performance Questionnaire – IWPQ). Materiał i metody: Badania przeprowadzono na 3 niezależnych próbach pracowników zatrudnionych w 3 różnych sektorach: N1 (N = 1582), N2 (N = 581) i N3 (N = 40). Strukturę narzędzia badano za pomocą eksploracyjnej i konfirmacyjnej analizy czynnikowej. Przeprowadzono analizę równoważności konstruktu w podgrupach. Rzetelność określono przy użyciu miary α Cronbacha i metodą test–retest. Trafność teoretyczną oszacowano za pomocą zmiennych kryterialnych: zaangażowania w pracę, afektu pozytywnego i negatywnego w pracy oraz wypalenia zawodowego. Wyniki: Za pomocą eksploracyjnej analizy czynnikowej wykryto 3 czynniki. Podskale wykazały wysoką spójność wewnętrzną. Wyniki konfirmacyjnej analizy czynnikowej potwierdziły adekwatne dopasowanie modelu 3-czynnikowego do danych. Równoważność konstruktu między grupami została potwierdzona. Wydajność zadaniowa ujemnie łączyła się z negatywnym afektem w pracy i wypaleniem zawodowym a dodatnio – z zaangażowaniem w pracę i afektem pozytywnym w pracy. Wydajność kontekstowa istotnie ujemnie łączyła się z zachowaniami kontrproduktywnymi i negatywnym afektem w pracy, a dodatnio – z zaangażowaniem w pracę. Stabilność czasowa pomiaru była wysoka dla wszystkich 3 podskal. Wnioski: Biorąc pod uwagę ograniczenia badania, polska wersja IWPQ jest trafnym i rzetelnym narzędziem do zastosowań naukowych i praktycznych. Jest też pierwszym w polskich warunkach kompleksowym kwestionariuszem do pomiaru indywidualnej wydajności w pracy. Med Pr Work Health Saf. 2023;76(5):389–98.