PRACA ORYGINALNA
(Nie)ergonomiczne warunki pracy ratownika w ambulansie medycznym
Więcej
Ukryj
1
Politechnika Warszawska / Warsaw University of Technology, Warsaw, Poland
(Wydział Transportu / Faculty of Transport)
2
Warszawski Uniwersytet Medyczny / Medical University of Warsaw, Warsaw, Poland
(Zakład Ratownictwa Medycznego / Department of Emergency Medicine)
Data publikacji online: 12-03-2024
Autor do korespondencji
Sylwia Bęczkowska
Politechnika Warszawska, Wydział Transportu, ul. Koszykowa 75, 00-662 Warszawa
Med Pr Work Health Saf. 2024;75(1):31-44
SŁOWA KLUCZOWE
DZIEDZINY
STRESZCZENIE
Wstęp: Praca ratownika medycznego ze względu na ograniczoną przestrzeń ambulansu, skomplikowane procedury medyczne, presję czasu, stres i konieczność przyjmowania wymuszonych pozycji podczas pracy charakteryzuje się – jak wykazano w wielu badaniach – wysokim ryzykiem obrażeń. Czynnikami ryzyka występującymi w pracy ratownika medycznego są czynniki ergonomiczne, psychologiczne i biomechaniczne. Zapewnienie ergonomicznych warunków pracy ratownika medycznego jest działaniem priorytetowym i wymaga – zarówno w procesie projektowania, jak i w czasie eksploatacji karetki – przeprowadzenia diagnozy stanu faktycznego w celu przedstawienia niezbędnych zaleceń modernizacyjnych. Identyfikacja obciążeń umożliwi zaprojektowanie ergonomicznego wnętrza ambulansu, które zapewni komfort i niezawodność pracy członkom zespołu ratownictwa medycznego, a tym samym zmniejszy ryzyko obrażeń. Materiał i metody: Autorzy artykułu opracowali kompleksową metodykę oceny uciążliwości występujących podczas pracy ratownika medycznego, która wymagała przeprowadzenia specjalistycznych badań wstępnych. Obejmowały one pomiar i analizę kinematyki ruchu ratownika medycznego podczas typowych zabiegów medycznych, zarówno na postoju, jak i podczas jazdy ambulansem. Do analizy kinematyki ruchu wykorzystano nieinwazyjną metodę z zastosowaniem systemu myoMotion, a badanie przeprowadzono w ambulansie marki Mercedes. Wyniki: Artykuł zawiera wstępne wyniki dotyczące oceny kinematyki ruchu. Wykazano konieczność przyjmowania przez ratownika pozycji wymuszonych podczas wykonywania zabiegów medycznych. Zakresy ruchu poszczególnych części ciała odbiegały od przyjętych norm, co powodowało przeciążenia układu mięśniowo-szkieletowego. Wnioski: Uzyskana wiedza stanowi podstawę dokładnej analizy czynności wykonywanych w ramach każdej procedury z perspektywy struktury przestrzennej ambulansu, rozmieszczenia w nim sprzętu i zaopatrzenia medycznego, ich dostępności podczas pracy oraz organizacji samej pracy w ambulansie. Dodatkowa identyfikacja obciążenia układu mięśniowo-szkieletowego ratownika, jego źródeł, a także sformułowanie zaleceń dotyczących modyfikacji wnętrza ambulansu pozwoli zapewnić komfort i niezawodność pracy członkom zespołów ratownictwa medycznego, zmniejszając tym samym ryzyko urazów przy pracy. Med Pr Work Health Saf. 2024;75(1):31–44