PRACA POGLĄDOWA
Zastosowanie alergenów rekombinowanych w diagnostyce zawodowej alergii na lateks
			
	
 
Więcej
Ukryj
	
	
									
				1
				Instytut Medycyny Pracy im. prof. J. Nofera / Nofer Institute of Occupational Medicine, Łódź, Poland
(Klinika Chorób Zawodowych i Toksykologii / Department of Occupational Diseases and Toxicology)
				 
			 
										
				
				
		
		 
			
			
		
		
		
		
		
		
	
							
					    		
    			 
    			
    				    					Autor do korespondencji
    					    				    				
    					Ewa  Nowakowska-Świrta   
    					Instytut Medycyny Pracy im. prof. J. Nofera,
Klinika Chorób Zawodowych i Toksykologii, ul. św. Teresy 8, 91-348 Łódź
    				
 
    			
				 
    			 
    		 		
			
																	 
		
	 
		
 
 
Med Pr Work Health Saf. 2015;66(1):85-97
		
 
 
SŁOWA KLUCZOWE
STRESZCZENIE
Od wielu lat alergia na lateks stanowi istotny problem wśród pracowników ochrony zdrowia. Rozpoznanie alergii zawodowej ze
względu na implikacje orzecznicze (np. zrezygnowanie przez chorego z dotychczasowej pracy) wymaga zastosowania metod o wysokiej
trafności diagnostycznej. Z tego powodu wraz z rozwojem metod inżynierii genetycznej coraz częściej podejmuje się próby
wykorzystania w diagnostyce chorób alergicznych alergenów rekombinowanych. W niniejszej pracy omówiono przydatność
badań laboratoryjnych wykorzystujących alergeny rekombinowane lateksu w diagnostyce alergii zawodowej. Alergię na lateks
rozpoznaje się na podstawie obecności objawów klinicznych związanych z ekspozycją na alergeny lateksu, dodatnich wyników
punktowych testów skórnych oraz obecności swoistych przeciwciał IgE dla lateksu w surowicy krwi. W niektórych przypadkach
przeprowadza się także swoiste próby prowokacyjne. Z analizy dostępnego piśmiennictwa wynika, że stosując odpowiedni panel
białek rekombinowanych lateksu w testach diagnostycznych, można z dużym prawdopodobieństwem wykluczyć reaktywność
krzyżową i/lub potwierdzić uczulenie bez konieczności przeprowadzania swoistych testów prowokacyjnych, które w przypadku
alergenów lateksu związane są z wysokim ryzykiem wystąpienia wstrząsu anafilaktycznego. Med. Pr. 2015;66(1):85–97