Wstęp: Jazda na motocyklu wiąże się z ryzykiem wystąpienia dolegliwości ze strony układu ruchu, które mogą być spowodowane m.in. długotrwałym utrzymywaniem niekorzystnej pozycji ciała, wibracjami lub koniecznością noszenia kasku ochronnego. Jedną z grup zawodowych użytkujących motocykle podczas służby są policjanci ruchu drogowego. Niewiele badań zostało poświęconych dolegliwościom związanym z jazdą na motocyklu, zwłaszcza dotyczącym policjantów pełniących służbę na tych pojazdach. Głównym celem niniejszej pracy było zbadanie, czy wśród funkcjonariuszy polskiej Policji pełniących służbę na motocyklach występują, w czasie jazdy lub po jej zakończeniu, dolegliwości ze strony układu ruchu. Sprawdzono czynniki, jakie mogą wpływać na występowanie, oraz charakterystykę tych dolegliwości. Materiał i metody: W badaniu posłużono się złożoną z 42 pytań ankietą przygotowaną przez autorów badania. Po uzyskaniu zgody Komendanta Głównego Policji 485 ankiet wysłano do wybranych komend. Do analizy statystycznej zaakceptowano 377 ankiet. Wyniki: U 57,37% badanych funkcjonariuszy stwierdzono występowanie związanych z jazdą na motocyklu dolegliwości ze strony układu ruchu, które najczęściej pojawiały się po dłuższym czasie od rozpoczęcia jazdy (53,46%) i zwykle ustępowały w ciągu kilku godzin od jej zakończenia (60,65%). Najczęściej występowały w okolicy odcinka lędźwiowo- krzyżowego (76,17%) i szyjnego kręgosłupa (50,93%). Największe ich nasilenie dotyczyło kręgosłupa lędźwiowo-krzyżowego (5,86%) oraz stawów kolanowych (5,11%). Stwierdzono także związek między występowaniem dolegliwości a liczbą lat służby na motocyklu (p = 0,014), średnim dystansem pokonywanym w ciągu miesiąca (p = 0,036) oraz przebytymi wypadkami motocyklowymi (p = 0,001) lub innymi (p = 0,002). Wnioski: Funkcjonariusze polskiej Policji pełniący służbę na motocyklach odczuwają związane z nią dolegliwości ze strony narządu ruchu. Czynnikami wpływającymi na ich występowanie są doświadczenie w prowadzeniu motocykla, średnia odległość pokonywana w ciągu miesiąca oraz przebyte wypadki. Med. Pr. 2020;71(2):177–186