Wstęp: Czas pracy to nieodnawialny i ważny element w zarządzaniu organizacją. Znajomość czynności wykonywanych podczas pracy przez pracowników może ułatwić wprowadzenie zmian w strukturze czasu pracy. Jest to istotne, ponieważ efektywne wykorzystanie czasu pracy zwiększa jakość opieki i zapobiega marnotrawstwu, a także zapewnia optymalne zagospodarowanie potencjału pracowników, w tym pielęgniarek. Celem badań było określenie struktury czasu pracy pielęgniarek pediatrycznych na oddziałach szpitalnych 2 poziomów referencyjnych. Materiał i metody: Badania prowadzono na 2 oddziałach (2. i 3. poziom referencyjny) w Wojewódzkim Specjalistycznym Szpitalu Dziecięcym w Olsztynie. Metodą badań było mierzenie czasu pracy, a technikami – obserwacja ciągła i migawkowa. W badaniach posłużono się standaryzowanymi narzędziami badawczymi. Przeprowadzono 8 obserwacji ciągłych i 2333 obserwacji migawkowych. Wyniki: W strukturze czasu pracy pielęgniarek pediatrycznych przeważały czynności związane z pielęgnacją pośrednią (52,2%). Pielęgnacja bezpośrednia zajmowała 28,7% czasu pracy. Najmniej czasu pielęgniarki przeznaczały na koordynowanie i organizowanie – 8%. Odsetek czasu związany z czynnościami pozasłużbowymi i przerwami w pracy stanowił 11,1%. W pielęgnacji bezpośredniej przeważały czynności związane z diagnozowaniem (9%) i leczeniem (11,7%). W pielęgnacji pośredniej 24,6% stanowiły czynności dotyczące dokumentowania czynności związanych z pielęgnacją bezpośrednią. Wnioski: Pielęgniarki pediatryczne przeznaczają za mało czasu na pielęgnację bezpośrednią. W strukturze czasu pracy pielęgniarek dominują czynności związane z dokumentowaniem czynności związanych z pielęgnacją bezpośrednią, przygotowaniem do pielęgnacji bezpośredniej oraz leczeniem i diagnozowaniem. Med. Pr. 2017;68(1):95–103