PRACA ORYGINALNA
Oznaczanie 1-chloro-2,3-epoksypropanu dla potrzeb oceny środowiska pracy
Więcej
Ukryj
1
Centralny Instytut Ochrony Pracy – Państwowy Instytut Badawczy / Central Institute for Labour Protection –
National Research Institute, Warsaw, Poland (Zakład Zagrożeń Chemicznych, Pyłowych i Biologicznych / Department of Chemical, Aerosol and Biological Hazards)
Data publikacji online: 16-10-2020
Autor do korespondencji
Anna Jeżewska
Centralny Instytut Ochrony Pracy – Państwowy Instytut Badawczy, Zakład Zagrożeń Chemicznych, Pyłowych i Biologicznych, ul. Czerniakowska 16, 00-701 Warszawa
Med Pr Work Health Saf. 2020;71(6):715-23
SŁOWA KLUCZOWE
DZIEDZINY
STRESZCZENIE
Wstęp: 1-Chloro-2,3-epoksypropan (ECH), znany jako epichlorohydryna, to bezbarwna ciecz stosowana do produkcji m.in. żywic epoksydowych, gliceryny syntetycznej, elastomerów, eterów glicydylowych, środków powierzchniowo czynnych i żywic poliamidowo-epichlorohydrynowych. Może powodować raka. Celem niniejszej pracy było opracowanie nowej metody oznaczania ECH, która umożliwi oznaczanie jej stężeń w powietrzu na stanowiskach pracy, w zakresie 1/10–2 wartości najwyższego dopuszczalnego stężenia (NDS). Materiał i metody: W artykule przedstawiono metodę oznaczania ECH w powietrzu na stanowiskach pracy z zastosowaniem chromatografu gazowego sprzężonego ze spektrometrem mas. Polega ona na adsorpcji ECH na węglu aktywnym, ekstrakcji substancji acetonem i analizie chromatograficznej uzyskanego roztworu. Wyniki: Metoda pozwala oznaczyć ECH w zakresie stężeń 0,1–2 mg/m3. Granica wykrywalności wynosi 0,24 μg/m3, a granica oznaczalności (LOQ) – 0,71 μg/m3. Wnioski: Metoda charakteryzuje się dobrą precyzją i dokładnością, spełnia wymagania europejskiej normy PN-EN 482 i może być stosowana przez laboratoria higieny pracy do pomiaru stężeń ECH w powietrzu na stanowiskach pracy w celu oceny narażenia pracowników na tę substancję. Med. Pr. 2020;71(6):715–723