Wstęp: Fenylo(2-naftylo)amina (FNA) to palne ciało stałe o charakterystycznym zapachu. Stosuje się ją m.in. w produkcji farb i barwników, a także jako przeciwutleniacz w przetwórstwie gumy, środek smarny do silników samochodowych oraz w płynach hamulcowych, olejach itp. W Unii Europejskiej FNA sklasyfikowano jako substancję rakotwórczą kat. 2. W Polsce wartość najwyższego dopuszczalnego stężenia (NDS) dla FNA wynosi 0,02 mg/m³. Celem tej pracy było opracowanie nowej metody oznaczania FNA, która umożliwi jej oznaczanie w środowisku pracy w zakresie stężeń 0,1–2 wartości NDS. Materiał i metody: Metoda polega na zatrzymaniu FNA na filtrze celulozowym, odzysku substancji za pomocą metanolu i analizie otrzymanego roztworu z zastosowaniem wysokosprawnego chromatografu cieczowego z detektorem fluorescencyjnym. Wyniki: Opracowana metoda umożliwia oznaczanie FNA w zakresie stężeń 2–40 μg/m³. Granica wykrywalności (limit of detection – LOD) wynosi 0,23 ng/l, a granica oznaczalności (limit of quantification – LOQ) – 0,69 ng/l. Wnioski: Metoda spełnia wymagania zawarte w normie europejskiej PN-EN 482 i może być stosowana do oznaczania stężeń FNA w powietrzu na stanowiskach pracy. Med. Pr. 2022;73(1):25–31