PRACA ORYGINALNA
Analiza orzeczeń lekarskich i psychologicznych dotyczących kierowców, którzy prowadzili pojazdy po spożyciu alkoholu
Więcej
Ukryj
1
Wojewódzki Ośrodek Medycyny Pracy w Kielcach / The Regional Centre for Occupational Medicine in Kielce, Kielce, Poland
(Dział Konsultacyjno-Diagnostyczny / Department of Diagnostic Consulting)
2
Uniwersytet Medyczny / Medical University, Lublin, Poland
(Zakład Psychologii Stosowanej / Department of Applied Psychology)
Autor do korespondencji
Ewa Latała-Łoś
Wojewódzki Ośrodek Medycyny Pracy w Kielcach,
ul. Karola Olszewskiego 2A, 25-663 Kielce
Med Pr Work Health Saf. 2014;65(4):497-506
SŁOWA KLUCZOWE
DZIEDZINY
STRESZCZENIE
Wstęp: W pracy przedstawiono wyniki badań osób skierowanych na badania do Wojewódzkiego Ośrodka Medycyny Pracy
w Kielcach z uwagi na prowadzenie przez nie pojazdów w stanie nietrzeźwości lub po użyciu alkoholu. W artykule przede
wszystkim zaprezentowano wyniki dotyczące występowania w badanej grupie uzależnienia od alkoholu oraz innych zaburzeń
psychicznych. Obserwację prowadzono w odstępach 3-letnich (w roku 2004, 2007, 2010), a następnie populację poszerzono o badanych
w 2011 r. Materiał i metody: Do udziału w badaniach zakwalifikowano 5701 osób. Przeprowadzono analizy kart badania
kierowców wraz z wynikami badań biochemicznych i konsultacji specjalistycznych. Analizę uzyskanych wyników przeprowadzono
za pomocą pakietu statystycznego PQStat 1.4.2.324. Wyniki: Orzeczenia o istnieniu przeciwwskazań zdrowotnych
do prowadzenia pojazdów otrzymało 6,7% badanych. Stwierdzono wysoce istotną zależność między występowaniem zespołu
uzależnienia od alkoholu a poziomem γ-glutamylo-transferazy (GGT), aminotransferazy alaninowej (ALT) i aminotransferazy
asparaginianowej (AST). Uzależnienie od alkoholu stwierdzono u 3,8% badanych. Wnioski: Stan zdrowia ponad 93% badanych
spełniał wymagane kryteria orzecznicze konieczne do uzyskania prawa jazdy. Badania przyczyniły się do wykrycia w badanej
grupie kierowców wielu schorzeń, w tym uzależnienia od alkoholu (3,8%) i innych zaburzeń psychicznych (5,0%). Utrata prawa
jazdy staje się istotnym czynnikiem motywującym kierowców do podjęcia terapii, natomiast celowe jest opracowanie zasad
monitorowania leczenia i wymiany informacji między lekarzem orzekającym a leczącym psychiatrą bądź psychologiem.
Med. Pr. 2014;65(4):497–506