Wstęp: Biorąc pod uwagę wielokierunkowe korzystne działanie witaminy D₃ i jej rozpowszechniony niedobór także w populacji polskiej, powszechnie zaleca się jej regularną suplementację. Coraz więcej uwagi zwraca się jednak na ryzyko przedawkowania suplementowanej witaminy D₃ i związane z tym poważne skutki zdrowotne. Materiał i metody: Kontrola stężenia 25-hydroksywitaminy D (25(OH)D) jest rutynowym badaniem zalecanym przy przyjęciu do Kliniki Geriatrii Uniwersytetu Medycznego we Wrocławiu. Celem pracy była analiza uzyskanych wyników w okresie od stycznia 2018 r. do czerwca 2023 r. Dodatkowo zebrano informacje odnośnie do zgłaszanych objawów, płci i wieku osób ze stwierdzonym podwyższonym stężeniem witaminy D₃. Wyniki: Analizując grupę 1400 pacjentów, odnotowano, że w ciągu 5 lat wartości przekraczające zalecane stężenia witaminy D₃ odnotowano u 7 pacjentów, w tym u 3 był to poziom toksyczny. Wszystkie nieprawidłowe wyniki dotyczyły kobiet. W analizowanej populacji wśród najczęściej zgłaszanych objawów dominowały skargi na ogólne osłabienie, bóle kończyn dolnych, bóle stawów, zaburzenia snu i obniżenie nastroju. Dodatkowo osoby ze stężeniem toksycznym zgłaszały zawroty głowy. Analiza wykazała, że w populacji geriatrycznej obserwuje się stopniowy wzrost stężenia witaminy D i rzadziej występuje jej niedobór. Wyższe i toksyczne stężenia odnotowano u pacjentów >74 r.ż. Suplementy i leki z witaminą D są najczęściej stosowane bez konsultacji z lekarzem, bez ustalenia właściwej dawki i bez oceny stężenia 25(OH)D w surowicy. Wnioski: W prewencji niedoboru witaminy D u osób >65 r.ż. nie należy stosować dawek >4000 j.m./d. Wskazana jest ocena wszystkich przyjmowanych przez seniorów leków i suplementów diety przy każdej wizycie lekarskiej pod względem powielania leczenia także witaminą D. W populacji osób starszych wskazana jest ocena stanu zaopatrzenia w witaminę D poprzez oznaczenia stężenia 25(OH)D w celu doboru właściwej dawki i korekty suplementowania. Oznaczenie stężenia 1,25-dihydroksywitaminy D jest wskazane w przypadku zatrucia witaminą D w celu wykluczenia jej pozanerkowej hydroksylacji. Med Pr Work Health Saf. 2024;75(3):286–292