PRACA ORYGINALNA
Prestiż wybranych zawodów medycznych w opinii reprezentantów tych zawodów
Więcej
Ukryj
1
Akademia Wychowania Fizycznego im. Bronisława Czecha w Krakowie / University of Physical Education in Krakow, Kraków, Poland
(Wydział Rehabilitacji Ruchowej, Katedra Terapii Zajęciowej / Faculty of Rehabilitation, Department of Occupational Therapy)
Data publikacji online: 16-08-2019
Autor do korespondencji
Edyta Janus
Akademia Wychowania Fizycznego im. Bronisława Czecha
w Krakowie, Wydział Rehabilitacji Ruchowej, Katedra Terapii Zajęciowej, al. Jana Pawła II 78, 31-571 Kraków
Med Pr Work Health Saf. 2019;70(5):587-95
SŁOWA KLUCZOWE
DZIEDZINY
STRESZCZENIE
Wstęp: Celem artykułu jest przedstawienie opinii osób wykonujących zawody medyczne na temat prestiżu tych zawodów. Materiał i metody: W badaniu wzięło udział 346 aktywnych zawodowo lekarzy, pielęgniarek, fizjoterapeutów, psychoterapeutów i terapeutów
zajęciowych. Narzędziem badawczym był kwestionariusz przygotowany przez autorki badania. Badani byli zatrudnieni w placówkach
publicznych (szpitalach, przychodniach, ośrodkach rehabilitacji) w Krakowie i Katowicach. Dobór próby miał charakter celowy. Wyniki: Zawód lekarza uzyskał najwyższe noty, zawód terapeuty zajęciowego – najniższe. Lekarze i fizjoterapeuci najczęściej
wskazywali społeczny szacunek do zawodu jako czynnik wpływający na prestiż wykonywanej przez siebie profesji, a pielęgniarki,
psychoterapeuci i terapeuci zajęciowi podkreślali znaczenie wykształcenia. Ocena prestiżu zawodów medycznych w porównaniu
z innymi zawodami była tym niższa, im dłuży był staż pracy. Wnioski: Zawód lekarza zajmował główną pozycję w hierarchii samooceny
prestiżu badanych zawodów medycznych. Lekarze zauważali ogólną tendencję dotyczącą oceny prestiżu ich zawodu w szerszym
kontekście – pozycja zawodu słabnie na rzecz innych zawodów użyteczności publicznej, mimo że lekarze nadal zajmują istotne
miejsce w rankingach prestiżu. W zakresie samooceny prestiżu wykonywanego zawodu w perspektywie 10-letniej negatywne oceny
przeważały tylko wśród lekarzy i pielęgniarek. W przypadku innych profesji oceny były pozytywne. Med. Pr. 2019;70(5):587–595