Wstęp: Celem pracy jest ocena, czy stosowane dotychczas podstawowe statystyki opisowe są wystarczające do interpretacji danych dotyczących aktywności fizycznej Polaków w obrębie jednej z domen ich życia codziennego – aktywności fizycznej w pracy zawodowej. Materiał i metody: Badaną grupę stanowiło 964 losowo wybranych Polaków pracujących zawodowo. Zastosowano długą wersję International Physical Activity Questionnaire (IPAQ, Międzynarodowy Kwestionariusz Aktywności Fizycznej). Statystyka opisowa obejmowała charakterystykę zmiennych za pomocą wartości: średnich (M), mediany (Me), wartości maksymalnych i minimalnych (maks.–min.), odchylenia standardowego i percentylowych. Wnioskowanie statystyczne opierało się na porównaniu zmiennych (rangowy test Kruskala-Wallisa i test Chi² zgodności Pearsona). W ocenie istotności efektów przyjęto poziom istotności równy 0,05. Wyniki: Aktywność fizyczną w pracy deklarowało 46,4% badanych (wysiłek intensywny – 23,5%, umiarkowany – 30,2%, chodzenie – 39,5%). Całkowita (tygodniowa) aktywność fizyczna wynosiła 2751,1 MET-min/tydzień (Metabolic Equivalent of Task – równoważnik metaboliczny), ale odnotowano bardzo wysokie odchylenie standardowe (SD = 5302,8) i wartości maksymalne MET-min/tydzień (maks. = 35 511). Dotyczyło to także poszczególnych rodzajów wysiłków. Około 10% respondentów (90. percentyl) drastycznie zawyżało średnią. Nie stwierdzono natomiast żadnych istotnych różnic (p > 0,05) ani w zależności od charakteru wykonywanej pracy, ani w rodzaju wysiłku. Średni czas siedzenia wynosił 256,0±173,2 min/dzień. Aż 39% badanych spełniało prozdrowotne normy Światowej Organizacji Zdrowia (World Health Organization) wyłącznie dzięki aktywności fizycznej w pracy (aż 42,5% pracowników umysłowych, 38% administracyjno-technicznych, tylko 37,9% fizycznych). Wnioski: W analizie danych konieczne jest wyznaczanie kwantyli – dających pełniejszy obraz rozkładów wartości MET-min/tydzień aktywności fizycznej w pracy zawodowej. Konieczne jest także uaktualnienie wytycznych metodycznego postępowania podczas stosowania długiej wersji IPAQ. Wydaje się, że 16 godz. wysiłku na dzień nie jest wystarczającym kryterium do odrzucania uzyskanych wyników. Med. Pr. 2014;65(6):743–753