Wstęp: Celem analizy była ocena stężeń promieniotwórczego radonu w powietrzu w miejscach pracy znajdujących się w różnych obszarach Polski i identyfikacja rejonów zagrożonych możliwością występowania podwyższonych wartości tych stężeń. W pracy przeanalizowano liczby zarejestrowanych przekroczeń poziomu odniesienia wynoszącego 300 Bq/m³ (bekerel – Bq), a także obserwowane różnice w stężeniach radonu w powietrzu wewnątrz różnych budynków. Materiał i metody: Podstawę analizy stanowiły wyniki pomiarów komercyjnych realizowanych przez Instytut Medycyny Pracy w Łodzi w latach 2022–2023. Pomiary prowadzono w 6 województwach w miejscach pracy związanych z różnymi rodzajami działalności. Realizowano je w okresie grzewczym trwającym od października do marca. Detektory śladowe umieszczano w kasetach dozymetrycznych i wysyłano do zleceniodawców wraz z instrukcją użytkowania. Odesłane dozymetry poddawano obróbce chemicznej i odczytywano gęstość śladów przy użyciu automatycznego systemu analizy obrazu detektorów śladowych zgodnie z akredytowaną procedurą. Wyniki: Najwięcej pomiarów wykonano w woj. świętokrzyskim i dolnośląskim. Najwyższe średnie wartości stężeń radonu zmierzono w budynkach na terenie uzdrowisk, a najniższe – w halach produkcyjnych. Wnioski: Uzyskane wyniki potwierdzają potrzebę dalszego monitorowania stężeń radonu w Polsce i konieczność realizacji badań wpływu różnych czynników na jego poziom. W pracy zaproponowano również strategie prewencyjne dla obszarów o największym narażeniu. Med Pr Work Health Saf. 2025;76(1):31–40