PRACA ORYGINALNA
Badanie wielopierścieniowych węglowodorów aromatycznych we frakcjach pyłów emitowanych z drukarek i kserokopiarek biurowych
Więcej
Ukryj
1
Centralny Instytut Ochrony Pracy – Państwowy Instytut Badawczy / Central Institute for Labour Protection – National Research Institute,
Warszawa, Polska
(Zakład Zagrożeń Chemicznych, Pyłowych i Biologicznych / Department of Chemicals, Aerosols and Biological Hazards)
Autor do korespondencji
Małgorzata Szewczyńska
Centralny Instytut Ochrony Pracy – Państwowy
Instytut Badawczy, Zakład Zagrożeń Chemicznych, Pyłowych i Biologicznych,
ul. Czerniakowska 16, 00-701 Warszawa
Med Pr Work Health Saf. 2014;65(6):733-41
SŁOWA KLUCZOWE
STRESZCZENIE
Wstęp: W artykule przedstawiono wyniki badań wielopierścieniowych węglowodorów aromatycznych (WWA) zaadsorbowanych
na cząstkach drobnych emitowanych podczas pracy urządzeń powielających. Materiał i metody: Do badań wytypowano 3 rodzaje
drukarek i 4 rodzaje kserokopiarek. Pomiary prowadzono w zamkniętej komorze pomiarowej, którą dodatkowo umieszczono
pod wyciągiem laboratoryjnym. W komorze umieszczano urządzenia drukujące lub kopiujące oraz aspiratory połączone z próbnikami.
Próbki powietrza pobierano na filtry teflonowe, umieszczone w próbnikach do pobierania frakcji pyłu drobnego (particulate
matter – PM) PM10 i PM2,5. Analizę WWA osadzonych na cząstkach stałych, emitowanych z urządzeń powielających, prowadzono
metodą wysokosprawnej chromatografii cieczowej z detekcją fluorescencyjną (high pressure liquid chromatography with fluorescence
detection – HPLC/FL). Wyniki: Wyniki analizy jakościowej wykazały obecność większości 10–14 wielopierścieniowych węglowodorów
aromatycznych. Największe stężenie sumy WWA (36,52 μg×g–1) oznaczono we frakcji PM10 w powietrzu podczas pracy
kserokopiarki. Sumaryczną zawartość WWA oznaczona we frakcji cząstek drobnych < 2,5 μm stanowią 48–84% zawartości WWA
we frakcji < 10 μm w przypadku drukarek i 63–89% w przypadku kserokopiarek. Zarówno podczas pracy urządzeń drukujących,
jak i powielających w obydwu frakcjach PM2,5 oraz PM10 zidentyfikowano benzo(a)piren (BaP). Maksymalne stężenie BaP we frakcji
cząstek < 10 μm emitowanych z drukarki wynosiło 3,29±0,2 μg×g–1. Wnioski: Badania wykazały, że stężenie emitowanych substancji
zaadsorbowanych na PM10 i PM2,5 oraz stężenie tych cząstek w powietrzu nie jest stałe i zależy od rodzaju stosowanego urządzenia,
rodzaju tonera i szybkości powielania. Emitowane do środowiska pracy cząstki drobne oraz osadzone na nich WWA mogą stanowić
zagrożenie dla osób pracujących w ich otoczeniu. Med. Pr. 2014;65(6):733–741