Wstęp: Celem pracy jest przedstawienie sytuacji epidemiologicznej rolników w Polsce dotyczącej zapadalności na choroby zawodowe. Materiał i metody: Przeanalizowano 3438 przypadków chorób zawodowych, stwierdzonych zgodnie z obowiązującym w Polsce systemem orzeczniczym i obligatoryjnie zgłoszonych w latach 2000–2014 do Centralnego Rejestru Chorób Zawodowych (obejmującego terytorium całej Polski od roku 1970). Wyniki: Zapadalność roczna w analizowanym okresie wynosiła 5–14 przypadków na 100 000 pracujących. Około 90% stwierdzonych patologii wywołały czynniki biologiczne, a niemal co trzecia z tych patologii miała podłoże alergiczne. Choroby zakaźne i pasożytnicze stanowiły 62% zgłoszonych przypadków. Wśród nich najczęstsze były choroby przenoszone przez kleszcze (93%) – borelioza (85,8%) i kleszczowe zapalenie mózgu (7,2%). Wiek rolników, u których stwierdzono astmę oskrzelową i alergiczny nieżyt nosa, był o ok. 10 lat wyższy niż wiek pracowników z tymi chorobami zawodowymi w pozostałych sektorach gospodarki narodowej. Wnioski: Należy wprowadzić programy okresowych badań profilaktycznych skierowane do osób pracujących w rolnictwie w celu poprawy warunków środowiska ich pracy oraz monitorowania stanu ich zdrowia. Med. Pr. 2016;67(2):163–171