Wstęp: Pracownicy sytemu Państwowego Ratownictwa Medycznego (PRM) są grupą zawodową narażoną na duże ryzyko wypalenia zawodowego i zaburzeń równowagi między życiem zawodowym a prywatnym (work–life balance – WLB). Rzutuje to na ich zdrowie psychiczne i fizyczne. Celem badania była ocena zależności między liczbą przepracowanych godzin a stanem zdrowia i radzeniem sobie ze stresem jako czynnikami warunkującymi utrzymanie WLB u pracowników ratownictwa medycznego. Materiał i metody: W badaniu wzięło udział 129 osób zatrudnionych w PRM. Badanie przeprowadzono metodą sondażu diagnostycznego z wykorzystaniem Inwentarza do pomiaru radzenia sobie ze stresem (Mini-COPE) oraz autorskiego kwestionariusza dotyczącego grafiku pracy badanych i ich danych socjodemograficznych. Wyniki: Badane osoby w sposób aktywny potrafiły radzić sobie ze stresem i najczęściej oceniały swój stan zdrowia jako dobry. Większość badanych otrzymywała również wsparcie ze strony rodziny, jednak zadowolenie z osiąganego dochodu deklarowało już tylko około połowy z nich. Korelacja między liczbą przepracowanych godzin a wiekiem wyniosła r = –0,156 (p = 0,077), między liczbą przepracowanych godzin a subiektywną oceną zdrowia fizycznego była na poziomie r = –0,121 (p = 0,171). Wnioski: Pracownicy systemu PRM potrafią radzić sobie ze stresem i są zadowoleni z otrzymywanego wsparcia ze strony rodziny. Duża liczba dyżurów w pracy wpływa negatywnie na odczuwany przez badanych stan zdrowia, co wraz z brakiem zadowolenia z sytuacji finansowej może przyczyniać się do zaburzenia WLB. Zaleca się dalsze badania nad zjawiskiem WLB i monitorowanie liczby godzin pracy osób zatrudnionych w PRM. Med. Pr. 2020;71(5):587–593