PRACA ORYGINALNA
Zabieg ECPW jako źródło narażenia radiacyjnego
dla gastroenterologa
Więcej
Ukryj
1
Uniwersytet Medyczny w Łodzi / Medical University of Lodz, Łódź, Poland
(Wydział Nauk Biomedycznych i Kształcenia Podyplomowego, Zakład Medycznych Technik Obrazowania / Faculty of Biomedical Sciences
and Postgraduate Education, Department of Medical Imaging Techniques)
2
Uniwersytecki Szpital Kliniczny im. Wojskowej Akademii Medycznej – Centralny Szpital Weteranów / University Clinical Hospital Military Memorial Medical Academy – Central Veterans’ Hospital, Łódź, Poland
(Klinika Nefrologii, Nadciśnienia Tętniczego i Medycyny Rodzinnej / Clinic of Nephrology, Arterial Hypertension and Family Medicine)
3
Instytut Fizyki Jądrowej im. Henryka Niewodniczańskiego Polskiej Akademii Nauk / The Henryk Niewodniczański Institute
of Nuclear Physics, Polish Academy of Sciences, Kraków, Poland
(Laboratorium Dozymetrii Indywidualnej i Środowiskowej / Laboratory of Individual and Environmental Dosimetry)
4
GE Medical Systems Polska Sp. z o.o. / GE Healthcare, Warszawa, Poland
(Oddział Edukacji Klinicznej / Department of Clinical Education)
Data publikacji online: 31-08-2017
Autor do korespondencji
Maria A. Staniszewska
Uniwersytet Medyczny w Łodzi,
Wydział Nauk Biomedycznych i Kształcenia Podyplomowego, Zakład Medycznych Technik Obrazowania,
ul. Lindleya 6, 90-131 Łódź
Med Pr Work Health Saf. 2017;68(6):735-41
SŁOWA KLUCZOWE
DZIEDZINY
STRESZCZENIE
Wstęp: Wykorzystanie promieniowania rentgenowskiego (rtg.) w gastroenterologii stanowi jeden z licznych podobszarów radiologii
interwencyjnej. W gastroenterologii fluoroskopia rtg. jest używana w procedurach terapeutycznych, z których częsta
jest endoskopowa cholangiopankreatografia wsteczna (ECPW). Procedura ECPW pokazuje radiologiczny obraz dróg żółciowych
i przewodu trzustkowego. Materiał i metody: W ramach niniejszej pracy przeprowadzono ocenę narażenia na promieniowanie
rtg. gastroenterologa wykonującego zabiegi ECPW pod kontrolą fluoroskopii. Badania przeprowadzono w Pracowni ECPW
Uniwersyteckiego Szpitala Klinicznego im. Wojskowej Akademii Medycznej – Centralnego Szpitala Weteranów w Łodzi, gdzie
gastroenterolog wykonuje je samodzielnie. Realizując cel pracy, wykonano 2 serie pomiarów – pierwsza składała się z zabiegów
wykonanych w trybie fluoroskopii ciągłej, druga – z zabiegów, które wykonano w trybie fluoroskopii impulsowej (o częstotliwości
3 pulsy/s). Podczas każdej procedury rejestrowano parametry ekspozycji, dane anatomiczne pacjenta, a także otrzymywane
przez gastroenterologa równoważniki dawek dla soczewek oczu i skóry dłoni oraz dawkę efektywną dla całego ciała. Wyniki: Zebrano dane dotyczące ogółem 70 zabiegów ECPW, w tym 40 zabiegów wykonanych w trybie fluoroskopii ciągłej
i 30 – w trybie fluoroskopii impulsowej. Na podstawie uzyskanych wyników stwierdzono, że gastroenterolog wykonujący
procedury ECPW w trybie fluoroskopii impulsowej otrzymuje dawki promieniowania niższe o 45–60% niż podczas pracy w trybie
fluoroskopii ciągłej. Wnioski: Procedury ECPW mogą być źródłem narażenia na promieniowanie rtg. dla wykonującego je
gastroenterologa. Używanie trybu fluoroskopii ciągłej może pozwolić na osiągnięcie obniżonej wartości rocznego limitu dawki
równoważnej dla soczewek oczu (tj. 20 mSv), rekomendowanej przez Międzynarodową Komisję Ochrony Radiologicznej (International
Commission on Radiological Protection – ICRP). Med. Pr. 2017;68(6):735–741