Bez względu na zaawansowanie cywilizacyjne ludzkość pozostaje częścią natury i może czerpać z tej koegzystencji różnorakie korzyści. Liczne badania dowodzą, że kontakt z przyrodą ożywioną wpływa na stabilizację psychiczną i fizyczną. Wykazano, że systematyczne obcowanie z naturą stanowi zarówno doskonałą profilaktykę zaburzeń nastroju i zaburzeń poznawczych, jak również chroni przed rozwojem chorób cywilizacyjnych i poprawia wydolność fizyczną. Ekspozycja na naturalne środowisko korzystnie wpływa na odporność i optymalizuje reakcje na stres lub ból. Kontakt z przyrodą może być realizowany na wiele sposobów – przebywanie w lesie, spacer w parku i w otoczeniu rabat, prace ogrodnicze, w tym dotykanie roślin, oraz kontemplacja pejzaży. Celem pracy była prezentacja wybranych badań ukazujących korzystny wpływ natury na dobrostan człowieka bez względu na wiek, a także promowanie różnorodnych, dobroczynnych form ekspozycji na środowisko naturalne. Zaprezentowane badania uzasadniają uwzględnianie terenów zielonych w planowaniu urbanistycznym. Med Pr Work Health Saf. 2025;76(4)