Wstęp: Głównym źródłem hałasu w pomieszczeniach biurowych open space są rozmowy pracowników. Standard pracy biurowej w tych pomieszczeniach osiąga się, stosując specjalnie rozbudowaną adaptację akustyczną. W artykule przedstawiono pilotażowe wyniki badań i oceny akustycznej takich pomieszczeń. Materiał i metody: Przedmiotem pilotażowych badań były właściwości akustyczne 6 pomieszczeń. Wykorzystane parametry oceny, metody ich pomiaru i wartości kryterialne odpowiadały normom: PN-EN ISO 3382-3:2012, PN-EN ISO 3382-2:2010, PN-B-02151-4:2015-06 i PN-B-02151-3:2015-10. Wyniki: Czas pogłosu zawierał się w przedziale 0,33–0,55 s (maksymalny dopuszczalny w pomieszczeniach biurowych – 0,6 s; wszystkie pomieszczenia spełniały kryterium), chłonność akustyczna (równoważna powierzchnia pochłaniająca pomieszczenia) odniesiona do 1 m² rzutu pomieszczenia zawierała się w przedziale 0,77–1,58 m² (minimalna dopuszczalna – 1,1 m²; 2 z 6 pomieszczeń spełniały kryterium), odległość rozproszenia zawierała się w przedziale 8,5–14 m (maksymalna dopuszczalna – 5 m; żadne pomieszczenie nie spełniało kryterium), poziom dźwięku A mowy w odległości 4 m zawierał się w przedziale 43,8–54,7 dB (maksymalny dopuszczalny – 48 dB; kryterium spełnione w 2 pomieszczeniach na 6), spadek poziomu dźwięku mowy przy podwojeniu odległości zawierał się w przedziale 1,8–6,3 dB (minimalna dopuszczalna – 7 dB; żadne pomieszczenie nie spełniało kryterium). Wnioski: Standardowa adaptacja akustyczna w pomieszczeniach biurowych typu open space, polegająca na zastosowaniu dźwiękochłonnego sufitu podwieszanego, materiałów dźwiękochłonnych na ścianach, wykładziny dywanowej oraz dźwiękochłonnych ekranów stanowiskowych, nie wystarcza do osiągnięcia zadowalających warunków akustycznych. Pomieszczenia te wymagają zaawansowanych rozwiązań akustycznych. Med. Pr. 2016;67(5):653–662