Wstęp: Wykazano, że muzycy narażeni są na ryzyko utraty słuchu wywołanej hałasem. Celem pracy była ocena czasowych zmian słuchu u muzyków orkiestrowych po udziale w próbach zespołowych. Materiał i metody: Badana grupa składała się z 18 muzyków orkiestrowych w wieku 20–58 lat (średnia: 40 lat) o stażu zawodowym 12–40 lat (średnia: 22 lata). Czasowe zmiany słuchu po próbach zespołowych wyznaczono na podstawie wyników badań emisji otoakustycznych przejściowych (transient-evoked otoacoustic emissions – TEOAE). Oceniono również poziom ekspozycji na hałas podczas prób zespołowych. Wyniki: Próg słuchu muzyków był wyższy (gorszy) niż oczekiwany w równoważnej populacji nienarażonej na hałas. Ponadto w audiogramach części muzyków zaobserwowano „załamki” typowe dla działania hałasu wysokoczęstotliwościowe. Po próbach zespołowych, podczas których muzycy byli narażeni na hałas orkiestrowy o poziomie ekspozycji na hałas odniesiony do 8-godzinnego dnia pracy (skorygowany charakterystyką częstotliwościową A) o wartościach 75,6–83,1 dB (średnia: 79,4 dB), zaobserwowano statystycznie istotne obniżenie amplitudy TEOAE (ok. 0,7 dB), zarówno w przypadku zbiorczej odpowiedzi, jak i w pasmach 2000 i 3000 Hz. Nie stwierdzono jednak istotnych różnic między wynikami powtarzalności TEOAE przed ekspozycją i po ekspozycji. Wnioski: Uzyskane wyniki potwierdzają, że praca muzyków orkiestrowych wiąże się z ryzykiem uszkodzenia słuchu, nawet przy ekspozycji na hałas orkiestrowy nieprzekraczającej wartości dopuszczalnych dla hałasu w miejscu pracy. Med. Pr. 2015;66(4):479–486