Wstęp: Astma stanowi poważne wyzwanie dla zdrowia publicznego z uwagi na wzrastającą liczbę nowych rozpoznań, a w konsekwencji rosnące koszty leczenia chorych (koszty bezpośrednie i pośrednie). Celem pracy była analiza dostępnych danych epidemiologicznych z uwzględnieniem ich zmienności terytorialnej i czasowej w województwie śląskim, a następnie próba oceny ich przydatności w zdrowiu publicznym do szacowania wydatków poniesionych przez Narodowy Fundusz Zdrowia (NFZ) z tytułu leczenia choroby. Materiał i metody: Epidemiologiczne badanie opisowe dotyczyło dorosłych mieszkańców województwa śląskiego, u których w ramach świadczeń medycznych finansowanych przez NFZ rozpoznano astmę oraz rozpoznanie i/lub hospitalizację odnotowano w rutynowym rejestrze prowadzonym przez oddział NFZ w Katowicach. Obliczono surowe i standaryzowane współczynniki zapadalności oraz chorobowości hospitalizowanej i prześledzono ich zmiany w czasie. Oceniono także ich zróżnicowanie terytorialne w poszczególnych powiatach i ujawniono poniesione przez NFZ koszty leczenia choroby. Wyniki: Standaryzowany współczynnik zachorowań na astmę w latach 2006–2010 utrzymywał się na dość wysokim poziomie: 392,3–469,6/100 000 mieszkańców. Większe wartości dotyczyły kobiet niż mężczyzn. Największą zapadalność odnotowano w centralnej i południowej części województwa śląskiego. Odnotowano niewielki spadek wartości surowych współczynników chorobowości hospitalizowanej – z 52/100 000 mieszkańców do 42/100 000. Roczny koszt leczenia nowych zachorowań na astmę w województwie śląskim wynosił 17 mln zł, natomiast roczny koszt wszystkich hospitalizacji nie ulegał zbytnim zmianom i kształtował się na poziomie ok. 10 mln zł. Wnioski: Zaobserwowano zróżnicowanie zapadalności i chorobowości hospitalizowanej z powodu astmy w powiatach województwa śląskiego. Próba wyjaśnienia tego zróżnicowania wymaga pogłębionych badań epidemiologicznych. Niewielki spadek wartości obydwu współczynników w czasie przekłada się na mało istotne zmniejszenie wydatków przeznaczonych na leczenie szpitalne chorych. Med. Pr. 2017;68(4):479–489