Kup czasopismo
PL EN
PRACA ORYGINALNA
Współistniejące uczulenie na aldehyd glutarowy i monomery metakrylanowe u stomatologów i ich pacjentów
 
Więcej
Ukryj
1
Medical University, Sofia, Bulgaria (Faculty of Medicine, Department of Hygiene, Medical Ecology and Nutrition)
 
2
Medical University, Sofia, Bulgaria (Faculty of Dental Medicine, Department of Oral and Image Diagnostic)
 
3
Military Medical Academy, Sofia, Bulgaria (Legal Department)
 
 
Autor do korespondencji
Maya Grigorievna Lyapina   

Medical University, Faculty of Medicine, Department of Hygiene, Medical Ecology and Nutrition, 15 Boulevard, Academik Ivan Evstatiev Geshov, 1431 Sofia, Bulgaria
 
 
Med Pr Work Health Saf. 2016;67(3):311-20
 
SŁOWA KLUCZOWE
DZIEDZINY
STRESZCZENIE
Wstęp: W stomatologii stosuje się wiele monomerów metakrylanowych, a także aldehyd glutarowy (G), który wchodzi w skład powszechnie dostępnych wyrobów jako środek przeciwbakteryjny. Celem badania była ocena częstości i ryzyka współistniejącego uczulenia u studentów stomatologii, uczniów technikum dentystycznego, lekarzy stomatologów i pacjentów gabinetów dentystycznych na aldehyd glutarowy i niektóre monomery metakrylanowe (metakrylan metylu (methyl methacrylate – MMA), dimetakrylan glikolu trietylenowego (triethyleneglycol dimethacrylate – TEGDMA), dimetakrylan glikolu etylenowego (ethyleneglycol dimethacrylate – EGDMA), 2,2-bis[4-(2-hydroksy-3-metakryloksypropoksy)fenylo]propan (2,2-bis-[4-(2-hydroxy-3- methacrylo-xypropoxy)phenyl]-propane – Bis-GMA), metakrylan 2-hydroksy-etylu (2-hydroxy-ethyl methacrylate – 2-HEMA) i metakrylan tetrahydrofurfurylu (tetrahydrofurfuryl methacrylate – THFMA)). Materiał i metody: Badaniem objęto 262 osoby – studentów stomatologii, uczniów technikum dentystycznego i lekarzy stomatologów oraz pacjentów gabinetów dentystycznych jako grupę porównawczą. U wszystkich badanych wykonano testy płatkowe z monomerami metakrylanowymi i aldehydem glutarowym. Uzyskane wyniki poddano analizie statystycznej (p < 0,05). Wyniki: Najwięcej studentów stomatologii było uczulonych jednocześnie na TEGDMA i G (15,5%), natomiast najwięcej pacjentów – na EGDMA i G (16,4%). Współistniejące uczulenie u lekarzy stomatologów występowało znacznie rzadziej niż w powyższych grupach – badani najczęściej byli uczuleni jednocześnie na TEGDMA i G (7,7%). W grupie najniższego ryzyka uczulenia współistniejącego znaleźli się uczniowie technikum dentystycznego, u których narażenie na aldehyd glutarowy jest mniej prawdopodobne. Wnioski: Studentów stomatologii i pacjentów gabinetów dentystycznych można uznać za grupy ryzyka uczulenia współistniejącego na aldehyd glutarowy i monomery metakrylanowe, lekarzy stomatologów za grupę podwyższonego ryzyka uczulenia współistniejącego na TEGDMA i aldehydy powszechnie stosowane w stomatologii, natomiast uczniów technikum dentystycznego za grupę niskiego ryzyka uczulenia współistniejącego na aldehyd glutarowy i monomery metakrylanowe. Med. Pr. 2016;67(3):311–320
eISSN:2353-1339
ISSN:0465-5893
Journals System - logo
Scroll to top