PRACA ORYGINALNA
Współistniejące uczulenie na aldehyd glutarowy i monomery metakrylanowe u stomatologów i ich pacjentów
Więcej
Ukryj
1
Medical University, Sofia, Bulgaria
(Faculty of Medicine, Department of Hygiene, Medical Ecology and Nutrition)
2
Medical University, Sofia, Bulgaria
(Faculty of Dental Medicine, Department of Oral and Image Diagnostic)
3
Military Medical Academy, Sofia, Bulgaria
(Legal Department)
Autor do korespondencji
Maya Grigorievna Lyapina
Medical University, Faculty of Medicine, Department of Hygiene, Medical Ecology and Nutrition, 15 Boulevard, Academik Ivan Evstatiev Geshov, 1431 Sofia, Bulgaria
Med Pr Work Health Saf. 2016;67(3):311-20
SŁOWA KLUCZOWE
DZIEDZINY
STRESZCZENIE
Wstęp: W stomatologii stosuje się wiele monomerów metakrylanowych, a także aldehyd glutarowy (G), który wchodzi w skład
powszechnie dostępnych wyrobów jako środek przeciwbakteryjny. Celem badania była ocena częstości i ryzyka współistniejącego
uczulenia u studentów stomatologii, uczniów technikum dentystycznego, lekarzy stomatologów i pacjentów gabinetów
dentystycznych na aldehyd glutarowy i niektóre monomery metakrylanowe (metakrylan metylu (methyl methacrylate – MMA),
dimetakrylan glikolu trietylenowego (triethyleneglycol dimethacrylate – TEGDMA), dimetakrylan glikolu etylenowego (ethyleneglycol
dimethacrylate – EGDMA), 2,2-bis[4-(2-hydroksy-3-metakryloksypropoksy)fenylo]propan (2,2-bis-[4-(2-hydroxy-3-
methacrylo-xypropoxy)phenyl]-propane – Bis-GMA), metakrylan 2-hydroksy-etylu (2-hydroxy-ethyl methacrylate – 2-HEMA)
i metakrylan tetrahydrofurfurylu (tetrahydrofurfuryl methacrylate – THFMA)). Materiał i metody: Badaniem objęto 262 osoby
– studentów stomatologii, uczniów technikum dentystycznego i lekarzy stomatologów oraz pacjentów gabinetów dentystycznych
jako grupę porównawczą. U wszystkich badanych wykonano testy płatkowe z monomerami metakrylanowymi i aldehydem
glutarowym. Uzyskane wyniki poddano analizie statystycznej (p < 0,05). Wyniki: Najwięcej studentów stomatologii było uczulonych
jednocześnie na TEGDMA i G (15,5%), natomiast najwięcej pacjentów – na EGDMA i G (16,4%). Współistniejące uczulenie
u lekarzy stomatologów występowało znacznie rzadziej niż w powyższych grupach – badani najczęściej byli uczuleni jednocześnie
na TEGDMA i G (7,7%). W grupie najniższego ryzyka uczulenia współistniejącego znaleźli się uczniowie technikum dentystycznego,
u których narażenie na aldehyd glutarowy jest mniej prawdopodobne. Wnioski: Studentów stomatologii i pacjentów gabinetów
dentystycznych można uznać za grupy ryzyka uczulenia współistniejącego na aldehyd glutarowy i monomery metakrylanowe,
lekarzy stomatologów za grupę podwyższonego ryzyka uczulenia współistniejącego na TEGDMA i aldehydy powszechnie
stosowane w stomatologii, natomiast uczniów technikum dentystycznego za grupę niskiego ryzyka uczulenia współistniejącego
na aldehyd glutarowy i monomery metakrylanowe. Med. Pr. 2016;67(3):311–320