Wstęp: Na działanie pól magnetycznych narażona jest coraz większa populacja ludzka. Wynika to zarówno z postępu technicznego i gospodarczego, jak i rozwoju nauk medycznych. Dlatego ważne jest dokładne poznanie i usystematyzowanie wiedzy w zakresie mechanizmów oddziaływania pola magnetycznego na organizmy żywe, dotyczy to zdrowia osób eksponowanych, narażonych na ich działanie. Celem pracy było zbadanie wpływu pola magnetycznego skrajnie niskiej częstotliwości (extremely low frequency magnetic field – ELFMF) na stężenie interleukiny 6 (IL-6) w sercu i mózgu szczura. Materiał i metody: Materiał badawczy stanowiły szczury (Sprague-Dawley) podzielone na 3 grupy badawcze: I grupa – kontrolna, bez działania pola magnetycznego; II grupa – poddana działaniu bipolarnego, prostokątnego pola magnetycznego o częstotliwości 40 Hz i indukcji międzyszczytowej 7 mT, czas ekspozycji – 30 min/dzień przez 2 tygodnie; III grupa – poddana działaniu bipolarnego, prostokątnego pola magnetycznego o częstotliwości 40 Hz i indukcji międzyszczytowej 7 mT, czas ekspozycji – 60 min/dzień przez 2 tygodnie. U zwierząt oznaczono stężenia IL-6 po zakończeniu ekspozycji na pole magnetyczne. Wyniki: Ekspozycja szczurów w ELFMF o parametrach: częstotliwość 40 Hz, indukcja międzyszczytowa 7 mT, przez 30 min/dzień przez 2 tygodnie spowodowała istotny statystycznie wzrost stężenia IL-6 w sercach w porównaniu z grupą kontrolną (p < 0,05) i nieistotne statystycznie obniżenie stężeń IL-6 w mózgach. Pole magnetyczne stosowane przez 60 min powodowało nieistotny statystycznie wzrost stężeń IL-6 w sercach w porównaniu z grupą kontrolną i istotne statystycznie obniżenie stężeń IL-6 w mózgach (p < 0,05). Wnioski: Wpływ pola magnetycznego na stan zapalny w organizmie jest różny w zależności od czasu oddziaływania pola magnetycznego oraz tkanek czy komórek, na które działa. Med. Pr. 2017;68(4):517–523