Kup czasopismo
PL EN
PRACA ORYGINALNA
Ryzyko zawodowego narażenia na zakażenie HBV u personelu niemedycznego zatrudnionego w placówkach służby zdrowia
 
Więcej
Ukryj
1
Wroclaw Medical University / Uniwersytet Medyczny we Wrocławiu, Wrocław, Poland (Department of Infectious Diseases, Hepatology and Acquired Immune Deficiencies / Katedra i Klinika Chorób Zakaźnych, Chorób Wątroby i Nabytych Niedoborów Odpornościowych)
 
2
Wroclaw Medical University / Uniwersytet Medyczny we Wrocławiu, Wrocław, Poland (Department of Patophysiology / Katedra i Zakład Patofizjologii)
 
3
Wroclaw Medical University / Uniwersytet Medyczny we Wrocławiu, Wrocław, Poland (Department of Physiology / Katedra i Zakład Fizjologii)
 
 
Autor do korespondencji
Weronika Rymer   

Wroclaw Medical University, Department of Infectious Diseases, Hepatology and Acquired Immune Deficiencies, Koszarowa 5, 51-149 Wrocław, Poland
 
 
Med Pr Work Health Saf. 2016;67(3):301-10
 
SŁOWA KLUCZOWE
DZIEDZINY
STRESZCZENIE
Wstęp: Narażenie zawodowe na zakażenia krwiopochodne bada się przede wszystkim u pielęgniarek i lekarzy, rzadko u innych grup zawodowych pracujących w placówkach opieki zdrowotnej. Celem badania była ocena ryzyka zawodowego narażenia na zakażenie wirusem zapalenia wątroby typu B (WZW B) i realizacji szczepień przeciw WZW B u pracowników pomocniczych zatrudnionych w Zespołach Opieki Zdrowotnej (ZOZ). Materiał i metody: Retrospektywną analizą objęto 458 osób eksponowanych zawodowo na materiał biologiczny: lekarzy – grupa I (N = 121, 28%), personel pielęgniarski – grupa II (N = 251, 55%) i personel pomocniczy – grupa III (N = 86, 19%). Wyniki: W grupie III pacjent będący źródłem zakażenia personelu (pacjent źródłowy) był najczęściej nieznany (grupa: I – 0,83%, II – 11,16%, III – 86,05%, p < 0,001), a odsetek wykonanych szczepień przedekspozycyjnych najniższy (grupa: I – 98,35%, II – 97,19%, III – 77,91%, p < 0,001). Badani z grupy III byli narażeni na zakażenie WZW B najczęściej poprzez skaleczenie/zakłucie ostrym narzędziem znajdującym się w worku ze śmieciami (60%) lub innych miejscach poza pojemnikiem na odpady medyczne (5%). Ryzyko zakażenia WZW B stwierdzono łącznie u 25 osób, jednak istotnie częściej występowało ono w grupie III. Także osoby z tej grupy badanej najczęściej kwalifikowano do profilaktyki poekspozycyjnej zakażenia WZW B. Wnioski: Pracownicy pomocniczy zatrudnieni w służbie zdrowia również są zawodowo narażeni na zakażenie WZW B. Stanowią oni jedną z głównych grup pacjentów, u których stosuje się profilaktykę poekspozycyjną zakażenia WZW B. Konieczna jest ocena przyczyn niższego odsetka szczepień przeciw WZW B u pracowników pomocniczych niż u lekarzy i personelu pielęgniarskiego i wprowadzenie obowiązku szczepień w tej grupie w Polsce. Med. Pr. 2016;67(3):301–310
eISSN:2353-1339
ISSN:0465-5893
Journals System - logo
Scroll to top