Wstęp: Polska ma jeden z najwyższych w Europie wskaźników umieralności kobiet z powodu nowotworu szyjki macicy. Niewiele kobiet uczestniczy w programach przesiewowych, a u wielu choroba jest późno diagnozowana. Celem badania było oszacowanie produkcji utraconej z powodu występowania nowotworu szyjki macicy w Polsce w 2012 r., a tym samym ocena wpływu choroby na zdolność populacji do pracy. Analizę można traktować również jako przykład metodyki szacowania strat produkcyjnych z powodu występowania określonej jednostki chorobowej przy wykorzystaniu dostępnych w Polsce danych. Materiał i metody: Wykorzystano metodę kapitału ludzkiego i oszacowano produkcję utraconą z 4 powodów – 1) czasowej niezdolności do pracy, 2) trwałej niezdolności do pracy, 3) opieki członków rodziny nad osobą chorą i 4) umieralności – w kategoriach monetarnych i ilościowych (dni utraconej produkcji). Wyniki: Nowotwór szyjki macicy spowodował w 2012 r. utratę 702 964 dni produkcji z powodu chorobowości i 957 678 dni z powodu umieralności. Całkowitą produkcję utraconą oszacowano na 111,4 mln euro, z czego ponad 66% było spowodowanych zgonami osób chorych na nowotwór. Wnioski: Oszacowanie produkcji utraconej z powodu nowotworu szyjki macicy dostarcza silnych argumentów w procesie alokacji zasobów w sektorze zdrowia na rzecz prewencji nowotworów. Należy zintensyfikować również działania z zakresu promocji badań przesiewowych, m.in. z uwzględnieniem roli pracodawcy. Med. Pr. 2016;67(3):289–299