Wprowadzenie: Podejmowanie zachowań prozdrowotnych jest wyrazem dbałości o zdrowie. Celem pracy była analiza częstości podejmowania wybranych zachowań prozdrowotnych oraz niepodejmowania zachowań ryzykownych przez nauczycieli i innych pracowników szkoły, z uwzględnieniem ich płci i wieku. Materiał i metody: Badanie przeprowadzono wśród 750 nauczycieli i 259 innych pracowników 22 szkół promujących zdrowie. Zastosowano kwestionariusz zawierający Skali Pozytywnych Zachowań Zdrowotnych dla dorosłych i pytania dotyczące niepodejmowania zachowań ryzykownych dla zdrowia. Wyniki: Spośród 32 analizowanych zachowań prozdrowotnych u nauczycieli tylko 11, a u innych pracowników tylko 10 było podejmowanych z pożądaną częstością („zawsze" lub „prawie zawsze") przez więcej niż 50% badanych. Prawie 1/3 zachowań w obu grupach była podejmowana „zawsze" lub „prawie zawsze" przez mniej niż 20% badanych. Największe nieprawidłowości dotyczyły aktywności fizycznej, żywienia i zachowań związanych ze zdrowiem psychicznym, a najmniejsze - zachowania bezpieczeństwa. Nieprawidłowości te były mniejsze u nauczycieli niż innych pracowników, u kobiet niż u mężczyzn oraz u nauczycieli starszych niż u młodszych. Zdecydowana większość badanych nie podejmowała zachowań ryzykownych dla zdrowia. Nauczyciele unikali tych zachowań niezależnie od płci i wieku częściej niż inni pracownicy szkoły. Wnioski: Stwierdzono wiele nieprawidłowości w zakresie prozdrowotnego stylu życia badanych osób, co niepokoi ze względu na stan zdrowia pracowników szkoły, realizację ich zadań i modelowanie przez nich zachowań prozdrowotnych dzieci i młodzieży. Pożądane jest podjęcie działań mających na celu poprawę tej sytuacji, takich jak wprowadzenie w szkołach programów promocji zdrowia nauczycieli i pracowników szkoły, uwzględnienie w kształceniu i doskonaleniu nauczycieli edukacji zdrowotnej ukierunkowanej na kształtowanie prozdrowotnego stylu życia oraz uwzględnienie poradnictwa w zakresie prozdrowotnego stylu życia w profilaktycznej opiece zdrowotnej nad pracownikami szkoły. Med. Pr. 2013;64(5):659–670