Wstęp: Pracownicy ochrony zdrowia, szczególnie ratownicy medyczni, są grupą zawodową, która podczas udzielania medycznych czynności ratunkowych narażona jest na zakażenia krwiopochodne. Niniejsze badania miały na celu ocenę wiedzy ratowników medycznych w zakresie zakażeń krwiopochodnych, ich profilaktyki oraz przerwania dróg transmisji zakażenia. Materiał i metody: Badaniem objęto 220 ratowników medycznych zatrudnionych w szpitalnych oddziałach ratunkowych oraz zespołach ratownictwa medycznego. Materiał zebrano drogą anonimowej ankiety, której kwestionariusz został specjalnie skonstruowany na potrzeby badań. Wyniki: Aż 80% ankietowanych osób deklaruje częsty kontakt z krwią pacjenta, 65% ratowników medycznych przed założeniem dostępu dożylnego przeprowadza badanie palpacyjne przebiegu żyły, a 81% wprowadza kaniulę dożylną bezpośrednio po dezynfekcji skóry. Środki ochrony osobistej stosuje 98% osób. Wnioski: Analiza wiedzy badanej grupy ratowników medycznych w zakresie aseptyki i antyseptyki zakażeń krwiopochodnych wskazuje na wiele braków we właściwym przygotowaniu personelu medycznego do ograniczenia skutków ekspozycji na materiał zakaźny. Przy tym osoby z wykształceniem wyższym zawodowym prezentowały wyższy poziom wiedzy niż osoby po policealnym studium zawodowym. W opinii badanej grupy najważniejszym czynnikiem wpływającym na zmniejszenie liczby zakażeń krwiopochodnych byłyby obowiązkowe szkolenia z tego zakresu. Med. Pr. 2013;64(2):239–243