PRACA POGLĄDOWA
Stres związany z pracą i wypalenie zawodowe u fizjoterapeutów – przegląd literatury
Więcej
Ukryj
1
Uniwersytet Mikołaja Kopernika / Nicolaus Copernicus University, Bydgoszcz, Poland
(Collegium Medicum im. Ludwika Rydygiera, Wydział Nauk o Zdrowiu, Katedra Fizjoterapii / Ludwik Rydygier Collegium Medicum,
Faculty of Health Sciences, Chair of Physiotherapy)
2
10. Wojskowy Szpital Kliniczny z Polikliniką SP ZOZ / Military Clinical Hospital No. 10 with Polyclinic, Bydgoszcz, Poland
(Klinika Rehabilitacji / Rehabilitation Clinic)
3
Uniwersytet Mikołaja Kopernika / Nicolaus Copernicus University, Toruń, Poland
(Interdyscyplinarne Centrum Nowoczesnych Technologii, Laboratorium Neurokognitywne / Interdisciplinary Center for Modern
Technologies, Neurocognitive Laboratory)
Autor do korespondencji
Emilia Mikołajewska
10. Wojskowy Szpital Kliniczny z Polikliniką SP ZOZ,
Klinika Rehabilitacji, ul. Powstańców Warszawy 5, 85-681 Bydgoszcz
Med Pr Work Health Saf. 2014;65(5):693-701
SŁOWA KLUCZOWE
STRESZCZENIE
Badania dotyczące schorzeń przewlekłych i ich przyczyn u fizjoterapeutów wskazują, że stres związany z pracą i wypalenie zawodowe
mogą mieć istotny, choć lekceważony wpływ na stan zdrowia i produktywność przedstawicieli tej grupy zawodowej. W artykule
podjęto próbę podsumowania stanu aktualnej wiedzy na temat stresu i wypalenia związanych z pracą u fizjoterapeutów.
Celem pracy jest ustalenie powiązania między ich przyczynami, skutkami oraz sposobami prewencji. Źródłem analizowanych
publikacji były bazy danych PubMed, PEDro i Health Source: Nursing / Academic Edition. Pod uwagę wzięto badania opublikowane
do połowy 2014 r. Publikacje pozwoliły określić związek między przyczynami, skutkami i sposobami prewencji stresu i wypalenia
zawodowego u fizjoterapeutów. W oparciu o przedstawiony krytyczny przegląd literatury można stwierdzić, że konieczne
jest wdrożenie strategii edukowania personelu zarządzającego i personelu medycznego w celu zmniejszenia częstości występowania
objawów stresu i wypalenia zawodowego u fizjoterapeutów. Podkreślono, że większość z elementów ww. strategii wymaga
jeszcze potwierdzenia w przyszłych badaniach.Med. Pr. 2014;65(5):693–701