Wstęp: W Polsce 85% ludności dorosłej zgłasza dolegliwości bólowe odcinka lędźwiowego kręgosłupa, a 70–80% osób do 20. roku życia doświadczyło takich dolegliwości. Najczęstszą pierwotną przyczyną zapalnego bólu krzyża (ZBK) jest utrata lordozy lędźwiowej, która zapoczątkowuje zmiany w geometrii innych odcinków kręgosłupa i wpływa na ustawienie kończyn. Celem badania jest zweryfikowanie związku między głównymi krzywiznami kręgosłupa w płaszczyźnie strzałkowej, tj. lordozą lędźwiową i kifozą piersiową, a dolegliwościami bólowymi w różnych częściach narządu ruchu w grupie 20-letnich osób u progu stabilizacji ontogenetycznej. Założono, że nadmierne wychylenie odcinka lędźwiowego i zwiększony dysbalans piersiowo-lędźwiowy jest czynnikiem sprzyjającym ZBK. Materiał i metody: Badaniami objęto 231 studentów I roku Uniwersytetu Ekonomicznego w Katowicach w wieku 19–21 lat (103 mężczyzn w wieku 19,5±0,8 roku i 128 kobiet w wieku 19,6±0,8 roku). Studenci wypełnili Kwestionariusz Dolegliwości Mięśniowo-Szkieletowych (Nordic Musculoskeletal Questionnaire – NMQ) w 2 wersjach: 7 dni (NMQ7) i 6 miesięcy (NMQ6). Wykorzystano plurimetr Rippsteina do pomiarów kąta kifozy piersiowej (thoracic kyphosis – KTH) i kąta lordozy lędźwiowej (KLL), przyjmując punkty odcięcia 30±5°. Wyniki: Zaobserwowano wysoką i bardzo wysoką korelację (r = 0,6 i r = 0,8, p < 0,05) między występowaniem dolegliwości bólowych odcinka lędźwiowego kręgosłupa a plecami wklęsłymi, co może sugerować powiązanie tych objawów z większą lordozą lędźwiową. Wnioski: Wady postawy w płaszczyźnie strzałkowej mogą być predyktorem występowania dolegliwości bólowych. Wyniki badań wskazały na częstsze występowanie objawów bólowych u osób z większym kątem lordozy lędźwiowej. Med. Pr. 2018;69(1):29–36