Wstęp: Radiologia interwencyjna jest dziedziną, w której najczęściej są odnotowywane wysokie dawki promieniowania zarówno u personelu medycznego, jak i pacjentów. Procedury zabiegowe z użyciem promieniowania rentgenowskiego (rtg.) są wykorzystywane w wielu specjalnościach medycznych. Praca dotyczy narażenia członków zespołów wykonujących zabiegi ortopedyczne pod kontrolą fluoroskopii rentgenowskiej. Materiał i metody: Przeprowadzono pomiary dawek otrzymywanych przez członków zespołów podczas zabiegów osteosyntezy kości kończyn, wykonywanych w 3 łódzkich szpitalach. Przy użyciu dawkomierzy termoluminescencyjnych mierzono równoważniki dawek: Hp(3) dla soczewek oczu, Hp(0,07) dla skóry dłoni, Hp(10) na poziomie szyi bez osłony (tj. kołnierza) oraz Hp(10) dla całego ciała na przedniej powierzchni tułowia (mierzony pod fartuchem ochronnym na poziomie klatki piersiowej). Wyniki: Ogółem wykonano pomiary dawek otrzymanych podczas 95 zabiegów przez członków zespołów zabiegowych pełniących funkcję lekarza operatora, lekarza asystującego i pielęgniarki instrumentującej. Najwyższe wartości dawek otrzymał lekarz operator, dla którego dawka dla oczu w przeliczeniu na 1 zabieg nie przekraczała 0,1 mSv, najwyższa zarejestrowana dawka na ręce – 1,6 mSv, a najwyższa zarejestrowana dawka efektywna – 0,02 mSv. Wnioski: Na podstawie zgromadzonych wyników pomiarów oraz ich porównania z danymi z piśmiennictwa można stwierdzić, że uzyskane wyniki mieszczą się w zakresie danych opublikowanych (dla procedur nienaczyniowych), co świadczy o tym, że praktyka postępowania w monitorowanych łódzkich szpitalach nie odbiegała od rutyny postępowania w innych placówkach (także zagranicznych). Wyniki pomiarów potwierdziły adekwatność dozymetrii termoluminescencyjnej do oceny narażenia w radiologii zabiegowej oraz konieczność stosowania przez ten personel co najmniej 2 dawkomierzy. Med. Pr. 2017;68(2):221–227