Wstęp: Celem pracy była analiza stanu słuchu pracowników zakładu meblarskiego z uwzględnieniem ich narażenia zawodowego na hałas i występowania dodatkowych czynników ryzyka uszkodzenia słuchu spowodowanego hałasem. Materiał i metody: W grupie 50 mężczyzn w wieku 20–57 lat, zatrudnionych bezpośrednio przy produkcji mebli, przeprowadzono pomiary hałasu, badania kwestionariuszowe i ocenę stanu słuchu z zastosowaniem audiometrii tonalnej. Rzeczywiste progi słuchu pracowników porównano z progami przewidywanymi, wyznaczonymi według normy PN-ISO 1999:2000 na podstawie ich wieku, płci i narażenia na hałas. Wyniki: Badane osoby pracowały przez 3–14 lat w warunkach narażenia na hałas o jego dziennym poziomie ekspozycji 82,7–94,8 dB (średnia: 90,9 dB). U wszystkich osób średni próg słuchu dla częstotliwości 500 Hz, 1000 Hz, 2000 Hz i 4000 Hz nie przekraczał 25 dB, ale w przypadku 11% audiogramów zaobserwowano załamki wysokoczęstotliwościowe, typowe dla działania hałasu. Rzeczywiste progi słuchu pracowników w zakresie częstotliwości 3000–6000 Hz były zbliżone do przewidywanych według PN-ISO 1999:2000. Stwierdzono istotnie statystyczne różnice między progami słuchu w podgrupach osób z wyższym (> 78 mm Hg) i niższym (≤ 78 mm Hg) ciśnieniem rozkurczowym krwi, palących papierosy i niepalących oraz pracujących bez kontaktu lub w kontakcie z rozpuszczalnikami organicznymi. U osób z ww. dodatkowymi czynnikami ryzyka obserwowano większe ubytki słuchu. Wnioski: Wyniki badań potwierdzają, że podczas szacowania ryzyka uszkodzenia słuchu spowodowanego hałasem i opracowywania programów ochrony słuchu pracowników konieczne jest uwzględnianie dodatkowych (poza hałasem) czynników ryzyka, w tym palenia papierosów, podwyższonego ciśnienia tętniczego krwi i równoczesnej ekspozycji na rozpuszczalniki organiczne. Med. Pr. 2016;67(3):337–351