Wstęp: W 2014 r. w służbie więziennej (SW) w Polsce, przy współpracy z Instytutem Medycyny Pracy im. prof. J. Nofera (IMP), wdrożono oparty na koncepcji promocji zdrowia program zarządzania paleniem tytoniu przez personel. Program łączył edukację kadry zarządzającej, motywującą ją do implementowania dobrych praktyk, z edukacją pracowników. W artykule omówiono przebieg wdrożenia i jego efekty w 159 jednostkach SW w zestawieniu z danymi z 2010 r. o profilaktyce palenia realizowanej w średnich i dużych zakładach pracy w Polsce. Materiał i metody: W jednostkach SW porównano sytuację dotyczącą zarządzania paleniem tytoniu sprzed wdrożenia programu ze stanem po jego półrocznej implementacji. Informacje zebrano za pomocą kwestionariuszy autodiagnozy (wstępnej i podsumowującej), kolektywnie wypełnianych przez przedstawicieli kadry i personelu. Wyniki: W efekcie wdrożenia wzrósł odsetek jednostek SW, w których kadra zna liczbę pracowników palących papierosy (z 19% do 61%), formalne uregulowania palenia konsultuje się z personelem (z 14% do 57%), prowadzi się minimalną interwencję lekarską (z 46% do 59%) i ocenia skutki działań dotyczących tytoniu (z 14% do 55%). Wzrosła liczba jednostek, w których personel w pełni respektuje uregulowania palenia (z 28% do 41%), natomiast zmniejszył się odsetek tych, w których takie regulacje nie są w pełni zgodne z prawem (z 9% do 7%). W 3/4 jednostek wzrosło zainteresowanie pracowników rzuceniem palenia, a w 40% jednostek mniej palą oni w pracy. W co 2. jednostce powstał zespół do spraw promocji zdrowia. Wnioski: Program w wielu aspektach przyniósł zadowalające efekty i pozwolił wskazać kierunki udoskonalenia. Schemat działania i narzędzia można, po adaptacji, wykorzystać w interwencjach dotyczących innych problemów zdrowotnych w zakładach pracy. Med. Pr. 2016;67(5):605–621