Wstęp: Celem badań były wstępna adaptacja i walidacja Skali klimatu przeciążenia pracą (SKPP) (Overwork Climate Scale) Mazzetti, Schaufeliego, Guglielmi i Depola. Skala ta analizuje 2 wymiary: wspieranie pracy ponad wymiar oraz brak wynagrodzenia za pracę ponad normę. Materiał i metody: Badania wstępnej adaptacji i walidacji skali przeprowadzono w 2 grupach: 580- i 103-osobowej. Trafność czynnikową skali zweryfikowano, wykorzystując konfirmacyjną analizę czynnikową. Trafność zewnętrzną testowano z zastosowaniem współczynników korelacji ze zmiennymi, które teoretycznie powiązane są ze wspieraniem w danej organizacji klimatu pracy ponad wymiar oraz brakiem wynagrodzenia za pracę ponad normę. Rzetelność obliczono za pomocą współczynników zgodności wewnętrznej α Cronbacha oraz ω McDonalda. Wyniki: Analiza czynnikowa wykazała dobre dopasowanie modelu 2-czynnikowego SKPP. Uzyskane wyniki analizy rzetelności pozwalają uznać, że SKPP rzetelnie mierzy wspieranie pracy ponad wymiar (α = 0,80, ω = 0,85) oraz brak wynagrodzenia za pracę w nadgodzinach (α = 0,74, ω = 0,79), a także ogólnie klimat przeciążenia pracą (α = 0,82, ω = 0,86). Ponadto, zgodnie z przewidywaniami, wykazano, że im bardziej, zdaniem pracowników, obciąża ich klimat w miejscu pracy, tym większą częstotliwość stresorów organizacyjnych wskazują. Oceniają również miejsce pracy jako bardziej opresyjne oraz deklarują większą utratę kontroli nad pracą i wyższy poziom wypalenia zawodowego. I odwrotnie, im mniej obciążające, zdaniem osób zatrudnionych w danej organizacji, jest środowisko pracy, tym większą satysfakcję zawodową deklarują oraz przejawiają większe zaangażowanie w wykonywane obowiązki zawodowe. Wnioski: Wyniki wstępnych badań z użyciem polskiej wersji SKPP wskazują, że narzędzie to ma dobre właściwości psychometryczne, co zachęca do dalszych badań nad jego pełną walidacją, w tym nad opracowaniem norm. Med. Pr. 2019;70(2):177–188