PRACA ORYGINALNA
Wpływ deprywacji snu na procesy poznawcze studentów medycyny w czasie sesji egzaminacyjnej
Więcej
Ukryj
1
Uniwersytet Medyczny we Wrocławiu / Wroclaw Medical University, Wrocław, Polska (Katedra Fizjologii i Patofizjologii, Zakład Patofizjologii / Department of Physiology and Pathophysiology, Division of Pathophysiology)
2
MOLMED Psychiatria i psychoterapia behawioralna dzieci i młodzieży / MOLMED Psychiatry and Behavioural Psychotherapy for Children and Adolescents, Wrocław, Polska
Data publikacji online: 23-01-2023
Autor do korespondencji
Anna Janocha
Uniwersytet Medyczny we Wrocławiu, Katedra Fizjologii i Patofizjologii, Zakład Patofizjologii, ul. T. Chałubińskiego 10, 50-368 Wrocław
Med Pr Work Health Saf. 2023;74(1):27-40
SŁOWA KLUCZOWE
DZIEDZINY
STRESZCZENIE
Wstęp: W krajach wysokorozwiniętych wraz ze wzrostem presji socjoekonomicznej zaobserwowano postępujące skrócenie snu nocnego. Sen pełni ważną funkcję w regeneracji organizmu człowieka, a jego deprywacja powoduje wiele negatywnych efektów psychosomatycznych, takich jak ograniczenie sprawności intelektualnej lub obniżenie odporności organizmu, co zwiększa podatność na choroby. Występujący dość powszechnie u studentów medycyny chroniczny deficyt snu istotnie wpływa na zwiększoną senność w ciągu dnia i prowadzi do przewlekłego zmęczenia. Materiał i metody: Analizie poddano wyniki uzyskane u 60 studentów, których w zależności od średniego czasu trwania snu nocnego przez poprzednie 2–3 noce zakwalifikowano do 2 podgrup – IA (średnio 2,3±0,8 godz.) i IB (średnio 4,9±0,5 godz.). Grupę odniesienia stanowiło 50 studentów, których średni czas trwania snu nocnego w analizowanym okresie wynosił 7,5±0,62 godz. U wszystkich badanych wykonano rejestrację wzrokowych i słuchowych potencjałów wywołanych oraz ocenę sprawności sensomotorycznej, które są nieinwazyjnymi metodami badania czynności poznawczych. Wyniki: Wykazano, że osoby ze średnim czasem trwania snu nocnego 2,3±0,8 godz. (podgrupa IA) charakteryzowały się gorszą szybkością i dokładnością reakcji na bodźce, a w efekcie istotnie gorszą (p < 0,001) sprawnością sensomotoryczną, niż osoby z podgrupy IB. W badaniu potencjałów wywołanych wykazano istotne (od p < 0,04 do p < 0,001) wydłużenie latencji wszystkich załamków związanych z postrzeganiem bodźców (N75) i koncentracją uwagi (P100, N135). Ponadto istotne wydłużenie wzrokowego załamka P100 i słuchowego załamka V było związane ze zmęczeniem psychofizycznym występującym w deprywacji snu. Wnioski: Analiza wyników uzyskanych u studentów medycyny wykazała, że występujący w czasie sesji egzaminacyjnej deficyt snu jest ściśle związany z ubytkiem zdolności kognitywnych, co negatywnie wpływa na osiągnięcia akademickie. Uzyskane wyniki wskazują, że czas trwania snu nocnego jest czynnikiem różnicującym jakość zdolności poznawczych. Negatywny wpływ na przebieg procesów umysłowych ma również zmęczenie psychofizyczne. Med. Pr. 2023;74(1):27–40