Rozwój różnych gałęzi przemysłu oraz wydobywanie na coraz większą skalę kopalin powoduje wzrost stężenia produktów ubocznych w powietrzu atmosferycznym. Substancjami zanieczyszczającymi powietrze są m.in.: CO, CO₂, SO₂, SO₃, H₂S, tlenki azotu oraz związki pochodzenia organicznego. Celem niniejszej publikacji jest przegląd i ocena metod monitoringu stężeń siarkowodoru w powietrzu. Różne techniki instrumentalne, m.in. elektrochemiczne, chromatograficzne, spektrofotometryczne (mokre i suche), omówiono pod względem ich przydatności do monitorowania niskich stężeń siarkowodoru (H₂S), zbliżonych do jego progu zapachowego. Na podstawie przeprowadzonego przeglądu do badań H₂S w powietrzu wybrano metodę polegającą na pochłanianiu w wodnym roztworze octanu cynku oraz reakcji z N,N-dimetylo-p-fenylodiaminą i chlorkiem żelaza(III), przeprowadzono też wstępne badania walidacyjne. Zaadaptowana metoda umożliwia oznaczanie stężeń siarkowodoru w środowisku pracy i powietrzu atmosferycznym w stężeniach bliskich progowi zapachowemu. Med. Pr. 2013;64(3):449–454