Wstęp: Celem prezentowanej pracy jest ocena występowania boreliozy, ustalonej diagnozy na podstawie wywiadu, objawów klinicznych i badań serologicznych, okresu narażenia w miejscu pracy oraz orzecznictwa o chorobie zawodowej wśród pracowników wybranych nadleśnictw województwa warmińsko-mazurskiego. Materiał i metody: Corocznym badaniom przesiewowym poddano 332 pracowników 6 nadleśnictw, objętych opieką profilaktyczną przez Centrum Zdrowia Medica w Ostródzie. U wszystkich osób wykonano badania serologiczne, a poziomy przeciwciał klasy IgG oraz IgM w próbkach surowicy krwi oznaczono testem ELISA. Wynik dodatni kwalifikował pacjenta do wykonania testu potwierdzającego Western-blot oraz ewentualnego ustalenia rozpoznania boreliozy na podstawie wywiadu i objawów klinicznych choroby. Dane przedstawiono z uwzględnieniem podziału na wybrane nadleśnictwa, płeć, okres narażenia w miejscu pracy oraz genogatunki krętków Borrelia wywołujące chorobę. Wyniki: We wszystkich nadleśnictwach objętych badaniem stwierdzono zachorowania na boreliozę. Ogółem dodatnie wyniki badań Western-blot ustalono u 120 osób (63,1% badanych), jednak rozpoznanie boreliozy po szczegółowym wywiadzie i badaniu przedmiotowym ustalono u 91 pacjentów (27,4% badanych). W grupie pacjentów z rozpoznaną chorobą obecność przeciwciał w klasie IgG stwierdzono u 76 osób, w klasie IgM u 25 osób, z czego u 10 osób – w obu klasach. Wykazano także zmienności w udziale genogatunków wywołujących chorobę, z czego 46% stanowiły krętki B. afzeli dla przeciwciał IgG, natomiast w klasie IgM krętki z rodzaju B. burgdorferi stanowiły 50% wszystkich przypadków. Jednocześnie potwierdzono zależność między wydłużeniem okresu narażenia w miejscu pracy na ukąszenia przez kleszcze a zwiększoną zachorowalnością na boreliozę, która wskazała na grupę z ponad 25-letnim stażem pracy. Wnioski: Praca zawodowa w leśnictwie stwarza szczególnie niebezpieczne warunki ekspozycji na ukąszenia przez kleszcze, a jednocześnie długość stażu pracy znamiennie zwiększa ryzyko zachorowania na boreliozę. Analiza wyników badań serologicznych wskazuje na różnice reaktywności klas przeciwciał IgG oraz IgM w stosunku do badanych antygenów, potwierdzając tym samym korelację objawów klinicznych boreliozy względem rozpoznanych genogatunków krętków Borrelia. Med. Pr. 2014;(65):335–341