W artykule podjęto próbę określenia roli środowiska szpitalnego w szerzeniu się zakażeń Clostridioides/Clostridium (C.) difficile na podstawie przeglądu wyników badań opublikowanych w literaturze medycznej i własnych doświadczeń. Clostridium difficile ostatnio przyciąga coraz więcej uwagi, nie tylko jako czynnik etiologiczny rzekomobłoniastego zapalenia jelit i biegunek poantybiotykowych, ale także – ze względu na zdolność przetrwania w środowisku szpitalnym przez długi czas – jako przyczyna zakażeń związanych z opieką zdrowotną. Jest to spowodowane wytwarzaniem przez C. difficile przetrwalników – spor, których możliwości zwalczania są dość ograniczone. Spory C. difficile obecne są nie tylko na pościeli i innych przedmiotach należących do zakażonych pacjentów. Bytują także na sprzęcie medycznym i dłoniach personelu, które stanowią źródło zakażenia zarówno dla innych pacjentów, jak i dla części personelu. Wprowadzenie odpowiednich procedur higieny/mycia rąk oraz sprzątania i dezynfekcji powierzchni szpitalnych umożliwia zmniejszenie liczby spor i/lub ich eradykację. Procedur tych należy skrupulatnie przestrzegać w celu ograniczenia występowania spor w środowisku szpitalnym i zapobiegania dalszemu szerzeniu się zakażeń C. difficile (Clostridium difficile infection – CDI). Monitorowanie obecności spor C. difficile w środowisku szpitalnym z zastosowaniem odpowiednich podłóż (C diff Banana BrothTM) daje dodatkowe możliwości wyhodowania szczepów C. difficile i określenia rybotypów, zwłaszcza hiperepidemicznych, co jest niezmiernie ważne z punktu widzenia epidemiologicznego. Med. Pr. 2019;70(6):739–745