Wstęp: Rosnąca częstość występowania próchnicy zębów u osób w każdym wieku uzasadnia potrzebę ciągłego poszukiwania skutecznych metod zapobiegania jej rozwojowi, także w kontekście oceny oddziaływania szkodliwości zawodowych. Hipoteza badawcza niniejszej pracy zakładała, że uczniowie szkoły gastronomicznej z racji specyfiki zawodu mają wymuszony, dodatkowy kontakt z żywnością, co może utrudniać im utrzymanie prawidłowej higieny jamy ustnej i w konsekwencji zwiększać zachorowalność na próchnicę. Materiał i metody: Grupę badaną stanowiło 109 mężczyzn: 55 uczniów technikum gastronomicznego (GA) oraz dla porównania 54 uczniów technikum elektryczno-informatycznego (E-I), całkowicie niezwiązanego z obróbką żywności. Badanie każdego ucznia, przeprowadzane w 2 etapach (na początku edukacji zawodowej w technikum i po 3 latach praktycznej nauki zawodu), składało się z 2 części – badania stomatologicznego oraz badania kwestionariuszowego (ocena indywidualnej higieny jamy ustnej, preferowanych artykułów spożywczych i źródeł wiedzy na temat żywienia). Wyniki: Po 3 latach obserwacji większy wzrost liczby osób z próchnicą (P > 0) zaobserwowano w grupie E-I (różnica istotna statystycznie). W grupie GA wzrost liczby osób z próchnicą był nieistotny statystycznie. Analiza źródeł wiedzy na temat zdrowego odżywiania i higieny jamy ustnej wykazała, że po 3 latach praktycznej nauki zawodu dla uczniów GA głównym źródłem wiedzy stała się szkoła i uzupełniająco internet, a dla uczniów E-I – przede wszystkim internet, a dodatkowo rodzina. Wnioski: Mniejszy przyrost częstości występowania próchnicy w grupie GA należy wiązać z realizowaną w szkole teoretyczną i praktyczną nauką na temat żywności oraz żywienia. Dlatego należy udoskonalać metody prowadzenia edukacji prozdrowotnej dotyczącej higieny jamy ustnej w szkołach zawodowych i poszerzyć standardy postępowania lekarskiego podczas obligatoryjnych badań profilaktycznych u każdego ucznia rozpoczynającego praktyczną naukę zawodu. Med. Pr. 2022;73(3):219–227