Wprowadzenie: W ostatnich latach podkreśla się, że tworzenie głosu podlega również procesom nieliniowym, powodującym aperiodyczne drgania fałdów głosowych. Drgania te nie zawsze można scharakteryzować za pomocą konwencjonalnych parametrów akustycznych, takich jak wskaźniki perturbacji częstotliwości i amplitudy. Z tego powodu wzrasta zainteresowanie nieliniowymi metodami analizy akustycznej. Celem pracy była ocena możliwości zastosowania nieliniowej analizy cepstralnej z wyznaczaniem współczynników cepstralnych (mel frequency cepstral coefficients - MFCC) w diagnozowaniu zawodowych zaburzeń głosu. Materiał i metody: Badaniami objęto 275 próbek głosów patologicznych (głoski „a" w przedłużonej fonacji oraz 4 standaryzowanych zdań) rejestrowanych u nauczycielek z zawodowo uwarunkowanymi łagodnymi zmianami przerostowymi fałdów głosowych (tj. guzkami głosowymi, polipami) oraz 200 próbek głosów prawidłowych kobiet z grupy kontrolnej. Średnia wieku grupy badanej wynosiła 45 lat, a grupy kontrolnej - 43 lata. W badaniach wykonano analizę próbek głosowych za pomocą nieliniowej analizy akustycznej, w której zastosowano parametry MFCC. Wyniki: Po klasyfikacji MFCC przy pomocy odwzorowania Sammona oraz tzw. Maszyny Wektorów Nośnych uzyskano dużą trafność badanej metody. W testach wykonanych dla 475 zarejestrowanych próbek głosu zaburzenia głosu zostały wykryte z 91-procentową czułością i 83-procentową specyficznością dla głoski „a", a dla badanych zdań z czułością i specyficznością w granicach 87-100%. Wnioski: Nieliniowa analiza akustyczna z zastosowaniem współczynników MFCC może być przydatnym, obiektywnym narzędziem potwierdzającym zmiany patologiczne głośni o podłożu zawodowym. Prowadzone są dalsze badania w tym kierunku. Med. Pr. 2013;64(1):29–35