TY - JOUR JO - Medycyna Pracy. Workers' Health and Safety J2 - Med Pr Work Health Saf. SN - 0465-5893 VL - 65 IS - 3 PY - 2014 ID - Świdwińska-Gajewska2014 TI - Nanocząstki ditlenku tytanu – dopuszczalne poziomy narażenia zawodowego AB - Ditlenek tytanu (TiO 2 ) jest produkowany w Polsce jako substancja wielkotonażowa. Wykorzystywany jest przede wszystkim jako pigment do farb i lakierów, tworzyw sztucznych oraz papieru, ale także jako dodatek do żywności i farmaceutyków. Coraz szersze zastosowanie znajdują nanocząstki TiO 2 - głównie w kosmetykach, tkaninach i tworzywach sztucznych - jako bloker promieniowania ultrafioletowego. Zwiększa się tym samym ryzyko narażenia pracowników na nanocząstki ditlenku tytanu w środowisku pracy. Ze względu na brak odpowiednich metod pomiarowych oraz wyodrębnionej frakcji nanoobiektów, dla których mogą być opracowywane normatywy higieniczne, nie ustalono najwyższych dopuszczalnych stężeń w powietrzu środowiska pracy dla cząstek < 100 nm, które w głównej mierze są odpowiedzialne za potencjalnie szkodliwe działanie ditlenku tytanu. Eksperci Narodowego Instytutu Bezpieczeństwa i Higieny Pracy (National Institute for Occupational Safety and Health - NIOSH) zaproponowali dopuszczalny poziom narażenia dla nanocząstek ditlenku tytanu w wysokości 0,3 mg/m 3 , a eksperci Organizacji Rozwoju Nowych Energii i Technologii Przemysłowych (New Energy and Industrial Technology Development Organization - NEDO) - 0,6 mg/m 3 . Autorzy niniejszego opracowania na podstawie dostępnych danych i w oparciu o obowiązujące metody wyznaczania wartości normatywów higienicznych w Polsce oszacowali, że wartość najwyższego dopuszczalnego stężenia (NDS) w powietrzu środowiska pracy dla nanocząstek TiO 2 może wynosić 0,3 mg/m 3 . Med. Pr. 2014;65(3):407–418 AU - Świdwińska-Gajewska, Anna Maria AU - Czerczak, Sławomir SP - 407 EP - 418 DA - 2014 DO - 10.13075/mp.5893.2014.046 UR - https://doi.org/10.13075/mp.5893.2014.046 ER -