Wstęp: W 2014 r. natężenie przedwczesnych zgonów w województwie łódzkim wynosiło 40 na 10 000 osób i było najwyższe w kraju (średnia dla Polski: 32). Nadumieralność mężczyzn przed 65 r.ż. pozostaje poważnym problemem medycznym i społecznym. Celem pracy była analiza trendów czasowych nadumieralności mężczyzn w wieku produkcyjnym w województwie łódzkim ogółem i według najważniejszych przyczyn zgonów. Celem pracy jest analiza trendów czasowych nadumieralności mężczyzn w wieku produkcyjnym w województwie łódzkim ogółem i według najważniejszych przyczyn zgonów. Materiał i metody: Materiał badawczy stanowią dane o 144 589 zgonach mieszkańców województwa łódzkiego w wieku 20–64 lat w latach 1999–2014. Obliczono rzeczywiste i standaryzowane współczynniki umieralności, a także wskaźniki nadumieralności mężczyzn ogółem i według przyczyn. Do standaryzacji posłużyła metoda bezpośrednia według standardowej populacji europejskiej. Badanie trendów czasowych przeprowadzono za pomocą analizy regresji joinpoint. Oszacowano średnioroczne procentowe tempa zmian. Wyniki: W latach 1999–2014 w województwie łódzkim wskaźnik nadumieralności mężczyzn w wieku produkcyjnym zmniejszył się z 2,9 do 2,8. W 2014 r. głównymi przyczynami zgonów mężczyzn w wieku 20–64 lat były choroby układu krążenia (19,1 na 10 000 osób), nowotwory złośliwe (16,6) i przyczyny zewnętrzne (12,3). U kobiet były nimi nowotwory złośliwe (11,1), choroby układu krążenia (5,1) i choroby układu trawiennego (2,1). W badanym okresie wskaźnik nadumieralności mężczyzn w wieku 20–64 lat osiągał najwyższe wartości z powodu zewnętrznych przyczyn zgonu (5,1–7,3) i chorób układu krążenia (3,0–3,7). Największe tempo spadku wskaźnika nadumieralności w latach 1999–2014 odnotowano w przypadku nowotworów złośliwych, średnio 1,4% rocznie (p < 0,05). Najszybszy wzrost dotyczył natomiast zewnętrznych przyczyn zgonu, średnio 1,0% rocznie (p < 0,05). Wnioski: Mimo redukcji natężenia zgonów w obu grupach płci zwiększyła się nadumieralność mężczyzn z powodu zewnętrznych przyczyn zgonu i chorób układu krążenia. Med. Pr. 2020;71(3):325–335